Zij zijn niet zomaar gestart met een koffiebranderij. Ze wilden er eerst alles van weten. De passie voor koffie en thee koesterden ze al langer en wat gaat er allemaal aan vooraf voordat het kopje koffie op tafel staat? Dus gingen ze zich verdiepen in het hele proces.

In training bij dé Koffiebrandmeester
Het begon ermee dat beiden beurzen bezochten om de sfeer in de ‘koffiewereld’ te proeven en zich te oriënteren. Als bezetenen gingen ze het ene boek na het andere lezen. En dan kwam Kees Kraakman uit Amsterdam in beeld. Dé Koffiebrandmeester, die trainingen geeft wereldwijd. Hij werkt voor Willem Boot, van oudsher koffiebrander voor heel Nederland. Willem Boot junior heeft koffieplantages in Panama en geniet dezelfde bekendheid. Vanaf de verbouwing, het handmatig plukken, drogen, wassen, de keuring, certificering en verscheping in jute zakken wilden de dames alles uitspitten. De grootste opslagplaatsen zijn Antwerpen en Hamburg, waar de geïmporteerde groene koffiebonen in grote pakhuizen met de juiste temperatuursomstandigheden worden verzameld. “De koffiebessen groeien aan struiken”, legt Diana uit, ze zijn rood en lijken op kersen. Het beste gedijt de plant in de grote gebieden tussen de keerkringen. Je kunt gerust spreken van drie grove smaakindelingen: A) Zuid-Amerika: tonen van noten, chocola en caramel. B) Afrika: bloemig en fruitig. C) Azië: citrus en kruiden.” Er zijn drie soorten koffiebonen, waarvan twee geschikt zijn voor consumptie. Dat zijn Arabica en Robusta, waarvan Arabica het mildere soort is met minder cafeïne. Wel is het zo dat iedere plantage haar eigen smaak kent. Ook andere vormen van de koffieboon zoals men die kent, zijn mogelijk. Opmerkelijk: In één enkele koffieboon zitten 800 smaken en aroma’s.

Het brandingproces
Diana en Astrid hebben de fabrikant van koffiebranders in Ulft bezocht, waar ze een keur aan apparatuur aantroffen, die overal in de wereld geleverd wordt. “Wij waren verbaasd over het veelvoud aan kleuren. In Azië is men namelijk gek op kleur en prefereert roze, oranje en knalgeel”, lacht Astrid. In de branderij van de dames pronken twee branders. Een voor 15 kilo en een kleinere voor 1 kilo. Zij hebben bewust gekozen voor ‘slow roasting’, om de boon de kans te geven zich volledig te ontwikkelen en dat duurt gemiddeld 15 minuten. “Een professioneel bedrijf zal eerder kiezen voor een veel kortere brandtijd, maar wij gaan toch voor kwaliteit en dát proef je”, zegt Diana met nadruk. De koffiebonen gaan via een trechter de roterende trommel in en worden door de gashaard eronder geroosterd. Nadat het vocht (ca. 20% van de boon) vervliegt, knapt na circa 10 minuten de boon open, de zogenaamde ‘first crack’. Alle smaken en geuren komen vrij, eerst de zure smaken om vervolgens de zoete tonen naar boven te laten komen. Te lang branden heeft tot gevolg dat men de smaak wegbrandt. De dames achten het belangrijk de bonen na het branden in de ‘ontstener’ te doen, die ze speciaal hebben aangeschaft. Ze zien het als onderdeel van het productieproces en al wordt er sporadisch een steentje of takje eruit gefilterd, dan is het volgens hen tóch belangrijk dit te doen om de puurheid en zuiverheid van dit natuurproduct te bewaken en productvreemde delen te verwijderen.

Koffiebranders – één grote familie
Vorig jaar hebben Diana en Astrid de Internationale Koffiebeurs in Göteborg/Zweden bezocht, dit jaar gaan ze naar Dublin. Een onmisbare ervaring, vinden ze beiden, ook de boeren van de plantages zijn er aanwezig en de grote importeurs. “Geen harde concurrenten, het hele gebeuren is eerder hartverwarmend en voelt als één grote familie”, met deze woorden omschrijven ze hun beleving.
Voor een overheerlijk kopje koffie óf thee is iedereen welkom aan de Rijksstraatweg 159a. En één ding staat vast: wie eenmaal met het aanstekelijke enthousiasme van de dames in aanraking is gekomen, die geniet in toekomst van zijn kopje koffie op een andere manier.