Evert Jan Wijers, voorzitter van LTO Noord afdeling Voorst en melkveehouder op de Voorsterklei trapte de informatieve middag af met een video genaamd ‘LTO is Trots op de agrarische sector.’ Na het zien van veel hardwerkende mensen, mest, voer en dierenmanagement, zat de stemming er bij de gemeente medewerkers goed in. Zij wisten gelijk hoe de vork in de steel zit, namelijk; het stimuleren van ontwikkelingen in de sector en in de vrijheid om te ondernemen. En daarbij liefde voor het vak koesteren.

Direct na de ondertiteling van de film startte een heftige discussie over weidegang. Een onderwerp dat voor en tegenstanders kent. Niet in de beeldvorming. Want iedereen is het erover eens, ‘een koe die danst in de wei is leuk om te zien.’ LTO voorman Wijers gaf aan dat LTO groot voorstander is van weidegang. Melkveehouder Aalpoel vulde aan dat de zuivelcoöperaties weidegang extra stimuleren door een cent meer te betalen per kilo melk. Wijers voegde er wel aan toe dat LTO graag ondernemersvrijheid ziet en dat veehouders niet gedwongen moeten worden in een bepaalde richting. Dat riep vragen op bij de gemeente medewerkers. ‘Want een koe hoort toch in de wei?’ Alleen dan is een dier toch tevreden? Dat verweer werd zelfs door eigen raadsleden tegen gesproken. “Gekeken naar een heel jaar zijn de omstandigheden voor een koe in de stal beter dan in de wei. Alleen met een optimale temperatuur, zonder neerslag en met niet teveel aan brandende zon, voelt een koe zich prettig in de wei. En de bokkensprongen laat het dier alleen zien, de eerste dag dat het van stal af komt. Dus dat ideaalbeeld gaat niet altijd op.” Nog meer argumenten zoals efficiëntie van het gebruik in voedingsstoffen en ziekteverspreiding kwamen in deze discussie aan bod. Uiteindelijk was iedereen het eens en dat is bijzonder voor een breed verdeelde delegatie politici. ‘In bedrijfssituaties waarin het mogelijk is, is het wenselijk dat een bedrijf weidegang toepast. Daar mag een stimulans aan gegeven worden.’

Zo kwam ook de discussie arbeid ter tafel. In de Gemeente Voorst is een wens ontstaan om meer mensen te herintroduceren in de maatschappij. Werken bij een agrarisch ondernemer is één van die mogelijkheden om weer te re-integreren. Ondernemers liepen echter tegen obstakels aan. Eén daarvan is het verzekeren van een arbeidskracht die niet altijd op de loonlijst staat. De gemeente medewerkers zeggen dat daar verandering in komt. Er zijn nieuwe ontwikkelingen gaande die het mogelijk maken om mensen op het bedrijf wel te verzekeren. Daarbij wordt ook gewerkt aan financiële ondersteuningen. In welke vorm is nog niet duidelijk, daarover is onderhandelingsruimte. LTO ziet mogelijkheden om de alsmaar drukkere agrariërs te kunnen ontlasten in het dagelijks werk, bijdragen aan re-integratie in de maatschappij en dat op een verantwoorde manier.
Tijdens het bespreken van interessante ontwikkelingen en mogelijkheden binnen de gemeente op agrarisch gebied, kregen de genodigden twee rondleidingen. Evert Jan Aalpoel vertelde over zijn melkveehouderij. Het is een familiebedrijf dat ‘balans’ als visie heeft. „Grond, arbeid en kapitaal moeten ten allen tijde met elkaar in balans blijven, zo wil ik het optimale uit mijn bedrijf halen,” aldus Aalpoel. Nu melkt de veehouder 100 koeien en heeft hij nog ruimte om te groeien naar 125 koeien. Hij wil investeren in twee melkrobots die moeten zorgen voor arbeidsverlichting. „Wanneer die plannen zijn gerealiseerd is mijn bedrijf rond en kan ik nog jaren op die voet verder.”

Even later kleedde iedereen zich in blauwe pakken en plastic overschoenen om entree te maken op het gemengde melkvee- en varkensbedrijf van de familie Kleiboer. In een opslagloods ligt mest opgeslagen dat uit de varkensstallen komt. Kleiboer doet mee aan het concept ‘Wroet varkens’. Onder betere leefomstandigheden, met beter voer en resulterend in beter vlees hoopt de familie meerwaarde te geven aan hun dieren. En dat zien de genodigden ook. Ze genieten wanneer ze de vrolijk dartelende roze dieren in de stallen vol stro zien. Kleiboer haakt aan op het onderwerp re-integratie. Hij wil graag werk blijven aanbieden aan mensen die daar behoefte aan hebben maar de verantwoordelijkheid blijkt nauwelijks te dragen. Uit het gesprek met de gemeente blijkt dat er ook voor Kleiboer mogelijkheden zijn. Beide veehouders gaan in gesprek met LTO en de gemeente over de burger en het agrarisch bedrijf. Het zou mooi zijn als de burger meer van het agrarisch leven kan meemaken. Initiatieven als ‘Kom in de kas’ en ‘het scholenproject’ dragen daar al aan bij. Mogelijk zou er nog meer tot stand kunnen komen. Dus voor goede ideeën is iedereen welkom.

Na afloop van de bedrijfsbezoeken komt iedereen samen op de deel van Aalpoel. Onder het genot van een borrel en olijven, vult eenieder de sectorquiz in. Dat een koe tot meer dan 100 liter water op een dag nodig heeft is bij bijna iedereen wel bekend. Welke grondsoorten we in Nederland kennen is ook blijven hangen van de aardrijkskunde lessen. Wie in Brussel werd verkozen tot landbouw politicus van het jaar, schijnt een moeilijke vraag te zijn. Niemand kon antwoorden dat Jan Huitema, VVD’er en melkveehouder deze eer toekomt. Het belangrijkste antwoord werd als laatst gegeven; samen werken naar een samenleving waar ondernemen mogelijk is en dat samengaat met het belang van de burger.