De jongerendag van de Gereformeerde Kerk in Ommen op Tweede Paasdag in 1958 is de ‘plaats delict’. Daar hebben ze elkaar voor het eerst ontmoet. “Ik had hem nog niet gezien, maar was direct gecharmeerd door de aanstekelijke lach en de prettige stem achter mij”, lacht Stien, “bij nader inzien was de rest ook aantrekkelijk”. Toen was Jan nog in dienst, maar begon in 1960 zijn studie aan de Hogere Landbouwschool in Ede. Zijn eerste baan aanvaardde hij bij de Landbouwvoorlichtingsdienst in Wageningen; zij bekleedde een kantoorbaan in Rhenen. Toen zij de kans kregen in Wageningen hun eerste huis te kopen, besloten beiden te trouwen. In Wageningen werden Rineke en Marjan geboren en na verhuizing naar Haarlemmer Meer kwam als jongste Karin erbij.
De halve wereld rondgereisd
Verandering van baan had in 1971 verhuizing naar Berkel Enschot tot gevolg en om diezelfde reden trok het gezin in 1974 naar Nieuw Vennep, om zich, na een vervroegd afscheid om gezondheidsredenen van Jan, in ’88 definitief in Teuge te vestigen. “Door mijn werk heb ik de halve wereld rondgereisd en soms nam ik mijn vrouw mee”, legt Jan uit en hij vervolgt: “Als ik me niet herinner, dan kan ik steevast rekenen op plagende opmerkingen van mijn dochters, zoals: “Dat kun jij helemaal niet weten, want jij was er nooit!” Niets doen is bij Jan en Stien geen optie. Het zijn twee sociaal bewogen mensen, die een leven van actieve maatschappelijke dienstbaarheid hebben geleid. Zo zijn beiden na hun werkzame leven het vrijwilligerwerk ingestapt. Met het jeugdwerk was Stien al in aanraking gekomen en in Twello heeft zij nog eens 12 jaar gewerkt voor Vluchtelingenwerk. Bij het Instituut voor Natuureducatie (IVN) volgde Jan een gidsenopleiding en dat is nu een hobby en tijdsbesteding geworden. Zo heeft hij ook zijn interesse voor roofvogels ontwikkeld en trekt samen met een groepje vogelaars regelmatig erop uit.
Op een prettige manier druk
De lijst van functies en activiteiten is opmerkelijk. Jan vertelt over zijn vroegere voorzitterschap bij Algemeen Belang Teuge, zijn functie binnen het kerkelijk gebeuren en de inzet voor Mens & Welzijn. In de Wereldwinkel is hij acht jaar voorzitter geweest en dat verraadt ook tegelijkertijd zijn belangstelling voor de Derde Wereld. “Zo’n Wereldwinkel vind ik een uitstekend voorbeeld voor echte hulp, door producten, afkomstig uit een Derde Wereldland af te nemen.” Eens in de veertien dagen is Jan nog steeds als ‘roulerend winkelier’ in de Wereldwinkel te vinden. Daarnaast bemoeit hij zich als plaatselijk medewerker met kinderboerderij Beestenboeltje in Teuge. Beiden willen het rustiger aan doen en hebben hun bezoeken aan Zeeland weer opgepakt, waar vroeger gedurende vele jaren ook alle kleinkinderen kwamen logeren. Echter, de verte lonkt nog steeds en als Jan een baaldag heeft, wil hij nog wel eens schertsend tegen zijn vrouw zeggen: “Ga je mee naar Nieuw Zeeland Stien, dan ga ik daar schapen houden”. Inmiddels hebben ze besloten kleiner te gaan wonen en staat hun prachtige huis aan de Blériotstraat 20 te koop. Op het feest verheugen ze zich enorm. “We hoeven geen ceremoniemeester, de kinderen regelen alles voor ons”, zegt Jan trots. Wethouder Pinkster vereert het echtpaar thuis met zijn bezoek.