Met als afsluiting van de dag een geweldig optreden voor de aanwezige ouders, opa’s en oma’s. Een keer in de twee jaar is er op de Bongerd een ‘cultuurdag’, dan gaan de rekenboekjes en taalschriftjes aan de kant en wordt er geacteerd, gedanst en gezongen. ‘‘Zo’n dag is heel belangrijk,’’ vindt leerkracht van groep 7 Annelies van Maanen, “in het dagelijks leven komen niet alle kinderen met toneel in aanraking. En vandaag dus wel. En wat ook belangrijk is, we doen het echt samen, met z’n allen maken we één product.”
Drie dramadocenten van theaterprojectenbureau Spring uit Amsterdam zijn naar Terwolde gekomen om met de leerlingen een toneelstuk in te studeren. Het gaat over de jonge prins Primus die door een vloek van een heks ineens honderd jaar ouder wordt en zijn volk ook. Hij zoekt naar een oplossing om de vloek te verbreken. Niet de kippen, niet de trollen, maar de elfjes brengen de oplossing, ‘Het ei van de ommekeer’. De meeste kinderen hebben maar een dag om hun rol te leren, alleen de negen hoofdrolspelers uit groep 7 hebben al voorbereidend werk gedaan. Daar is hun juf ook wel trots op: “Vanaf februari hebben ze vrijwillig elke vrijdagmiddag een half uur geoefend. Ik vind dat ze dat heel serieus hebben aangepakt. Rosa heeft zelfs twee rollen ingestudeerd, die van heks en trollenkoning.” Tien schmink-moeders zorgen voor de totale metamorfose. Alle kinderen worden prachtig geschminkt. Zo worden de kleuter-elfjes groen met sierlijke blaadjes en de kippen uit groep 3 en 4 wit met een rode snavel. Volgens schmink-moeder Jacolien Roskam was het een flinke klus: “We zijn vanochtend om half negen begonnen en nu, half twee, net klaar. Vooral groep 5 en 6, de trollen, dat was veel werk, maar die zijn ook wel echt heel mooi en ook eng geworden.” Dat die trollen goed gelukt zijn, blijkt bij de generale repetitie, waar alle kinderen bij aanwezig zijn. Als de trollen grommend en dansend opkomen, beginnen een paar kleuters op de voorste rij te huilen.
Na het oefenen gaat iedereen uit de grote gymzaal. Het is half drie, alles wordt klaargezet voor de voorstelling. En als vlak daarna de zaal volstroomt, staat Stijn van der Pol, een van de hoofdrolspelers, achter het decor. “Ik vind het echt heel leuk om te doen. Ja voor een keer, ik wil geen acteur worden ofzo.’’ Op de vraag of hij zenuwachtig is, antwoordt hij kordaat: “Nee.” En dan gaat de voorstelling beginnen. Er wordt geacteerd, gedanst en gezongen en daarna heel hard geapplaudisseerd. Het optreden is een daverend succes.