In de eerste twintig minuten toonden de gasten zich gretiger en dreigender en het was ook geen verrassing dat zij op voorsprong kwamen. Na een corner die vlak voor het Activia doel bleef liggen was een aanvaller het meest doortastend en hij kon eenvoudig binnen schieten. Hierna kwamen de mannen van Rorije wat beter in de wedstrijd en creëerden ook wat kansen maar het vizier stond niet op scherp en het had ook wat pech toen een handsbal in de 16 onbestraft bleef. Een minuut of vijf voor rust werd bij een aanval van Sallandia geen strobreed in de weg gelegd en dit staaltje van pseudo verdedigen werd keihard afgestraft; dat betekende een 0 – 2 ruststand. Trainer Rorije had intussen de niet geheel fitte Wouter Hameka al gewisseld voor Erwin Viester en bracht in de rust ook Arco Bergman voor Frank Oosterwegel.
De tweede helft was wat beter van Activa zijde en na 10 minuten viel ook de aansluitingstreffer via het hoofd van Joey Hesselink. Die zelfde speler mocht een kwartier voor tijd aanleggen vanaf elf meter nadat Thijs Leerkes onreglementair was gestuit. De strafschop werd echter slecht ingeschoten en de doelman kon deze eenvoudig keren. Dit was in een fase waarin de Sallandianen de tong ongeveer collectief op de schoenen hadden en het algehele gevoel was dan ook dat als door de penalty de stand gelijk was getrokken dat ook de winnende treffer nog wel gemaakt zou worden. Nu bleef de achterstand echter op het bord staan en kreeg Sallandia nieuwe moed. Een minuut of vijf voor tijd benutten zij de geboden ruimte goed en counterden zich naar de 1 – 3. In blessuretijd schoot Joey op prachtige wijze van 25 meter de 2 – 3 nog tegen de touwen maar deze treffer viel te laat om nog aanspraak te kunnen maken op een punt. Een nieuwe thuis nederlaag dus; onnodig maar niet onverdiend. En dat mogen we ons zelf aanrekenen.