Als ik later groot ben, wil ik kapper worden!

Hij vindt het belangrijk om zichzelf te zijn en dat ís hij ook. Daarbij omringt Daan zich met mensen die ook laten zien wie ze zijn en wat ze doen, zonder zich ergens voor te schamen. Hij heeft een sterke band met zijn moeder en wanneer ze een dagje weg gaan, mag iedereen dat weten. Het leven tot nu toe heeft hem gebracht wat hij ervan heeft verwacht. Een vriendenboekje herinnert aan de vastberadenheid van deze jonge adonis. “Toen ik 4 was schreef ik, als ik later groot ben wil ik kapper worden”.

Je bent inmiddels 19, nog superjong en toch al veel doelen bereikt in je leven!

“De kappersopleiding heb ik in twee en een half jaar afgerond, dat was in 2018. Vervolgens ben ik een opleiding visagie gaan doen en daarna heb ik mijn certificaat voor nagelstylist behaald. In die volgorde wilde ik het ook gaan doen en dat is gelukt. Nu werk ik drie dagen in de week bij een kapsalon in Apeldoorn, waar ik ook stage heb gelopen.”

Een jeugddroom wordt je droombaan?

“Het werk is wat ik ervan van heb verwacht, zéker. Ik vind het heel erg leuk dat ik mijn creativiteit erin kwijt kan, juist nu ik alles heb. Je kan echt alle kanten op. Maar het kappersvak zou me ooit kunnen gaan vervelen en daarom heb ik ook al best wel snel, bewust gekozen om visagie en nagelstyling erbij te gaan doen. Nu doe ik veel ervaring op in de salon.”

Dat klinkt als dat je kostje is gekocht.

“Uiteindelijk lijkt het mij ‘t leukst om een eigen salon te hebben en mensen mooi te maken, dus een combi van de opleidingen. Ook is er de wens om fotoshoots buiten de deur te doen. Mensen in de salon doen dat niet zo snel, maar het werk buiten de deur is er wel.”

Daan, je werkt parttime en hebt dus tijd over?

“Ik ben nu heel erg bezig met het opzetten van mijn eigen salon voor in eerste instantie nagels. Dit kan naast mijn huidige baan want het is niet in conflict met mijn werk als kapper. Mijn werkgever zou het niet goed vinden, wanneer ik ook thuis ga knippen.”

Lekker bezig Daan, springen we even tien jaren verder in de tijd; en dan?

“Hoop ik mijn eigen salon te hebben en meer fotoshoots te gaan doen, voor magazines werken, creaties maken op de nagels en laten zien hoe je dat maakt. Mijn werk exposeren, maar dan op het gehele gebied dat ik kan.”

Magazines, waar moeten we dan aan denken?

“We hebben het over de vakbladen, waarbij ik meer zou kiezen voor de uitersten van het vak.”

Vrienden, op stap met je moeder, hobby’s. Kortom, wat doe je in de vrije tijd?

“We hebben een leuke vriendengroep. Ik ga wel eens uit, niet alleen buiten de deur, maar ook bijvoorbeeld door een avond bij elkaar te komen. De vrienden wonen in Terwolde en Twello en ik heb ze leren kennen via de lagere- en middelbare school. Hobby’s heb ik verder niet, want het werk is mijn hobby.”

Mijn gastheer zorgt goed voor me. Een enorme mok koffie staat voor mijn neus, waarbij ik mijn lijf nog nét kan behoeden voor een kleine ondergang, wanneer Daan zich voor een gevulde koek uit de voeten maakt richting keuken. Zie het even als een adempauze, want het is spánnend, zo’n interview. Een wildvreemde in je huis, wat zal hij gaan vragen en hoe ga je dan antwoorden. Maar wát, wanneer Jos je geen vragen stelt en zegt; vertel maar wat je kwijt wilt?

We spreken over de aanstaande fotoshoot en de eigen keuze van de locatie.

“De IJssel is belangrijk in mijn leven en dus zou ik daar graag foto’s laten maken. Het is vier jaren geleden, dat ik met mijn nichtje meerdere wandelingen langs de IJssel heb gemaakt. Tijdens die wandelingen konden we bijpraten en uiteindelijk ging het erover; ik kwam uit de kast. Het was niet de insteek van de wandelingen, maar het kwam er wel van.”

Toen was je 15, best jong! Wanneer kwamen jouw eerste gedachten of misschien twijfels over je geaardheid?

“Toen ik in groep 8 van de lagere school zat begon ik erover na te denken. Vervolgens de eerste periode van de middelbare school, waarbij natuurlijk de puberteit ook een rol speelde.”

Je gebruikt de woorden ‘uit de kast’ Daan, maar zat jij wel écht in die kast?

“Nee, eigenlijk niet, maar ik durfde er tot dan toe nog niet over te praten. En na het gesprek met mijn nichtje, durfde ik het nog niet gelijk aan mijn ouders te vertellen.”

Was je ergens bang voor? Zouden je ouders het misschien niet goed vinden?

“Op een avond heb ik mijn ouders gezegd, dat ik met ze wilde praten Daar was mijn nichtje ook bij. Toen ik tegen mijn moeder zei ‘ik moet je wat vertellen’ was haar antwoord ‘we weten het al’. Ouders en zeker een moeder voelen dat goed aan.”

Opgelucht verder door het leven?

“Daarna ben ik verder gaan kijken, want ik wist niets van homoseksualiteit. Erover praten, maar ook over allerlei andere zaken spreken en nadenken welke met geaardheid hebben te maken.”

Die fase ligt achter je, je zegt dat het prima is zo. Ook al een relatie gehad?

“Ik heb eenmaal een korte relatie gehad van een paar maanden.”

Homoseksualiteit is nog steeds een gespreksonderwerp. Onlangs was er veel ophef over de Nashvilleverklaring. Hoe sta jij daarin?

“Homoseksualiteit moet geen onderwerp van gesprek zijn, het moet normaal zijn. Verder maak ik me er niet zo druk om, al vind ik het erg dat je in andere landen voor homoseksualiteit in de gevangenis komt.”

Dat vindt je erg, maar hoezo maak jij je er dan niet druk om?

“Homoseksualiteit wordt hier in Nederland gewoon geaccepteerd, al vind ik het wel erg dat mensen moeilijk doen over homo zijn. Het moet geen onderwerp zijn, want het is normaal!”

En dus?

“Willen wij geaccepteerd worden, dan moeten wij ook normaal doen.”

Je doelt hier op het extravagantie van sommige anderen, overdreven gedrag en zo?

“Precies! Daan is happy met z’n leven en is gelukkig!”

Wil jij ook jouw stem laten horen en lijkt het je leuk om te worden geïnterviewd?

Stuur dan een email aan info@voorsternieuws.nl, dan zit ook jij binnenkort met Jos aan tafel!

Je krijgt dan tevens een professionele fotoshoot als aandenken.

woensdag 20 maart 2019

Deel dit bericht