Buiten de paden - Column over natuurzaken door Erik-Jan Beekman

We hebben een bijzondere week achter de rug. Dit stukje gaat niet over het weer, daar heeft iemand anders in deze krant veel meer verstand van. Maar je kunt er eigenlijk ook niet omheen. Ik heb het nog even nagekeken, op 7 januari heb ik een foto gemaakt van een wit bloeiende Helleborus. Samen met het fris groene blad stond deze plant prachtig in onze bloembak. Maar afgelopen week, de eerste paar dagen van maart, was er niets meer van over, de hele plant hing slap en grauw over de rand. Ondanks de treurige aanblik van deze plant was toch niet alles zo treurig. De vele uren die we nog hebben kunnen schaatsen maakt dan toch veel goed.

In dit stukje wil ik niet alleen de aandacht schenken aan de tuin, maar ook aan wat er nog meer in de natuur en het buitenleven gebeurt.

We hebben dus een hele bijzondere week achter de rug, tot na 17.00 uur stond ik nog met onze jongste zoon op de ijsbaan in Twello met een dikke winterjas en muts op.

De hele dag vroor het nog behoorlijk. Op dezelfde zaterdag reed ik ‘s ochtends vroeg door Klarenbeek binnendoor naar Tonden. En tot mijn verbazing zag ik onderweg drie mestinjecteurs aan het werk. Voor de zekerheid heb ik het nog even nagevraagd bij een deskundige. Wordt er nu mest uitgereden omdat het plaatselijk dooi is of omdat het zaterdag is ? Antwoord: ‘omdat het zaterdag is’. De grond was op die dag hard bevroren en het moet in de grond! Het maakt mij persoonlijk helemaal niets uit, maar nu de afgelopen periode de melkveehouderij onder vuur ligt met allerlei schandalen lijkt het misschien handig voor de geloofwaardigheid van de sector om de regels wat in acht te nemen.

Zoals gezegd was ik onderweg naar Tonden via de Hallsedijk. Enkele jaren geleden was hier veel activiteit. Het natuurgebied de Empense en Tondense hei werd flink onderhanden genomen door Natuurmonumenten. De rijke toplaag werd afgegraven, en er werden maatregelen getroffen om verdroging tegen te gaan. Er is nu een prachtig gebied ontstaan waar maar liefst 10 procent van de totale oppervlakte blauwgrasland van heel Nederland aanwezig is. Blauw grasland is grasland wat onbemest is, voedselarm en vochtig. Het wordt slechts eenmaal per jaar gemaaid waardoor een rijke vegetatie ontstaat.

Aan de Hallsedijk is een parkeerplaats, hier begint de gele wandelroute van 7,5 km en ook de rode route van 5 km. Mooie zandpaden en ook een houten loopbrug die zich een weg baant over het ondiepe water en tussen de biezen.

Een mooi stukje natuur vlak bij huis.

woensdag 7 maart 2018

Deel dit bericht