Teun en Willy leerden elkaar kennen in de Buitensociëteit op De Worp bij Deventer, zoals velen in die tijd aldaar een eerste ontmoeting hadden. Stedelingen en dorpelingen troffen elkaar op deze zeer favoriete locatie, waar werd gedanst en gesjanst. De twee werden verliefd en lieten elkaar niet meer los, streken neer in Terwolde, kregen drie zoons en zijn inmiddels de trotse opa en oma van meerdere kleinkinderen. “Geluk zit ‘m in de kleine dingen, waar je zelf ook heel veel aan kan bijdragen” aldus Teun. En dát is een mooie opening voor een gesprek bij hen thuis aan tafel, om samen met zoon Marcel te debuteren in het nieuwe item van het Voorster Nieuws; De Praatstoel.

Blauwe uitslag

“We zijn een druk gezin!” aldus Willy. “De kalender staat hartstikke vol en ik heb blauwe uitslag van de inkt aan mijn handen, zoveel als we iedere week schrijven.” Mooi dat Willy nog altijd spreekt van een gezin, terwijl de zoons zijn uitgevlogen naar Zwolle, Leusden en elders in Terwolde. Het zal in veel families zo gaan, dat ‘moeder overste’ de scepter blijft zwaaien, al is het op afstand. Daarbij, opa en oma willen natuurlijk hun kinderen en kleinkinderen met enige regelmaat zien. Dan moet er gepland worden.

Tussen de geraniums

“Het zijn twaalf jaren dat ik nu thuis ben van mijn werk en ik loop dagelijks tussen de Terwoldenaren, die mij weten te vinden en ik hun. Als je je happy voelt, is het leven hartstikke leuk. Ik zit niet tussen de geraniums” waarbij Teun direct bijval krijgt van zijn vrouw en zoon Marcel. Actief zijn voor de gemeenschap is hen met de paplepel ingegoten. En er valt veel te beleven in Terwolde!

Opera en Aria

De familie Jansen is muzikaal ook nauw betrokken bij het dorp. Opa Jansen, de vader van Teun, speelde vroeger bij muziekvereniging Ons Genoegen, oma Jansen (precies, Teuns moeder) had de hoogste toon bij zangvereniging Eendracht. Teun en Willy zingen nog steeds bij Eendracht, resp. 67 en 50 jaren lid, terwijl zoon Marcel zich heeft toegelegd op het slagwerkensemble van de muziekvereniging. Ook de beide oudste zoons speelden vroeger bij de fanfare.

‘Alles mag, niets moet’

Verstand van muzieknoten én verstand van voetbal! Wonende aan de straat waar het allemaal gebeurt, is de weg naar het terrein van SV Terwolde snel gevonden. Een praatje langs de lijn of in de kantine, het volgen van de wedstrijden en je inzetten voor de club waar het nodig is. “Alles mag, niets moet” zei Teun toen hij afscheid nam op z’n werklocatie, maar ze begrijpen ook dat vrijwilligerswerk verplichtingen met zich meebrengt. Willy is een van de gastvrouwen tijdens de thuiswedstrijden, maar evenzogoed maken ze samen de kleedkamers schoon.

Vinger aan de pols en een hand op de schouder

Willy is sinds haar pensioen ouderling bij de kerk en dat is inmiddels alweer tien jaren. Ze bezoekt de mensen thuis om contact te houden, te weten hoe het met een ieder gaat en zo nodig hen te betrekken bij activiteiten in het dorp. Ook het bezoeken van zieke mensen behoort tot haar taken, waardoor er soms ook wordt afgereisd naar het ziekenhuis. Het echtpaar prijst het feit, dat er nog voorzieningen zijn in het dorp, waaronder de supermarkt. Een belangrijk trefpunt voor dorpelingen, waar men zichzelf kan voorzien van een beker koffie en er alle tijd en ruimte is voor een praatje. Daarnaast zijn Teun en Willy iedere vrijdagmiddag aanwezig bij de Ontmoeting in het dorpshuis, waar gemiddeld ruim 50 ouderen bij elkaar komen om samen activiteiten te ondernemen en een borrel te drinken.

Op een steenworp afstand

Zoon Marcel woont sinds vele jaren met veel plezier in een prachtig, kleinschalig appartementencomplex “Het groene hart” in eveneens Terwolde en op een steenworp afstand van z’n ouders. Een toevalstreffer, want het waren zijn vader en moeder die destijds een informatieavond bezochten over het nieuwbouwproject, maar direct dachten aan hun zoon. “Alles kwam bij elkaar in die tijd” aldus Marcel. “Ik haalde het rijbewijs, kreeg een baan bij m’n huidige werkgever en kon op mezelf gaan wonen. Een belangrijk positief keerpunt in mijn leven.” “Marcel is regelmatig bij ons te vinden en dat is gezellig, al kan het ook zijn dat hij zo vaak komt omdat ik FoxSport heb” grapt vader Teun. De familiebanden zijn sterk, er wordt veel naar elkaar omgekeken en voor elkaar gezorgd.

Tevredenheid met wensen

Teun, Willy en Marcel zeggen zeer tevreden te zijn met hun leven. Terwolde is een fijn dorp om in te wonen, het is leuk om veel mensen te kennen. Er zijn volop voorzieningen en activiteiten in het dorp en wanneer je dan ook nog lid bent van diverse verenigingen, is het leven verre van saai. Maar zijn er dan nog wensen? “De pinautomaat terug als verbetering voor het dorp” vindt Marcel. En al is het fijn dat men kleine bedragen kan pinnen bij de supermarkt, de automaat is een gemis voor met name de ouderen. Willy zegt het jammer te vinden, dat het voormalige bankgebouw nog altijd leeg staat. Teun heeft zitting in de werkgroep welke zich bezig houdt met verbetering van het dorpscentrum. De omgeving van het dorpshuis, kerk en muziektent. Ook maakte Teun deel uit van het comité van aanbeveling voor renovatie van de muziektent.

De familie Jansen draagt een flink steentje bij aan hun prachtige dorp Terwolde en doet dat met veel plezier. Een scherp oog op de toekomst en nieuwsgierig naar wat het hen zal brengen. Wij bedanken Teun, Willy en Marcel voor hun gastvrijheid, gezelligheid, de véle mokken koffie én het feit dat ze de uitdaging aangingen, als eersten plaats te nemen in De Praatstoel.