Hilversum/Twello- Vorige week was Jan Terlouw te gast in de Wereld Draait Door. Een van de onderwerpen was de historie, het leven en wonen langs de IJssel. Matthijs van Nieuwkerk verzocht Terlouw om een gedicht voor te lezen. Eigenlijk is het een lied uit de musical “De schatten van Deventer” wat Terlouw vorig jaar speciaal voor de musicalvereniging heeft geschreven. Het is een mooi gedicht/lied precies zoals het is. Wij zijn de heer Terlouw persoonlijk dankbaar dat we het in het Voorsternieuws mogen publiceren. Voor iedereen die het gemist heeft :
IJssel
Uren kan ik kijken, in gedachten vaar ik mee. Eeuwig draagt de IJssel levend water naar de zee. Altijd in beweging, van de bergen tot de kust. In een hectisch leven brengt de IJssel zoveel rust. Ik geef toe, rivieren, stuk voor stuk wonderschoon. Maar toch, onze IJssel, spant voor mij met stip de kroon.
Kijken naar de IJssel, naar de ader van het leven, Die ons door de eeuwen, zoveel welvaart heeft gegeven. Die ons in contact, met andere landen heeft gebracht. Drager van het vrachtschip, en ook van het luxe jacht. Biotoop van veel, van zoveel planten, zoveel vissen. Voor geen geld zou ik mijn mooie IJssel willen missen.
Altijd zoveel mensen, onophoudelijk bewegen Overal gepraat, wat is stilte dan een zegen. Even wat te veel, ik breek er dan soms uit. ’t Kabbelen van de IJssel, da’s pas superieur geluid. Als je me dus vraagt: ‘Waaraan beleef je echt plezier? Wie is je grote liefde?’ Dan wint uiteindelijk mijn rivier.
woensdag 31 januari 2018
