Jubileum gemeente Voorst: gezellig, informatief en verbindend

De Vecht- Zoals algemeen bekend mag worden geacht, viert de gemeente Voorst dit jaar haar 200 jarig bestaan als gemeente. Voor de Napoleontische tijd bestond het gebied uit een aantal kerspelen en markes, later werden de noordelijke markes samengevoegd tot de gemeente Nijbroek en vanaf 1 januari 1818 werd het hele gebied van de huidige gemeente Voorst als zodanig heringedeeld. Dat is al uitvoerig gevierd in de zaal waar de eerste gemeenteraadsvergadering(en) plaatsvonden, het huidige Swinkels in Twello, zoals door burgemeester Jos Penninxs in zijn openingstoespraak uitvoerig werd toegelicht. Later vond onder auspiciën van de Oudheidkundige Kring Voorst een feestelijke bijeenkomst in het dorp Voorst plaats en nu, tijdens de Paasdagen, waren De Vecht en Teuge aan de beurt. Vrijdagavond werd zalencentrum De Groot bezet door een grote schare belangstellenden, die niet alleen op de gratis koffie afkwamen, maar duidelijk waren geïnspireerd door de activiteiten die die avond gepland stonden.

De burgemeester haalde in zijn openingswoord de vele kwaliteiten van de twee gastdorpen aan. Daarnaast was hij verheugd om te constateren dat het mooi is om, zoals de OKV in beeld heeft gebracht, terug te bladeren in de rijke geschiedenis van de gemeente. Dat geeft ook alle vertrouwen om met een goed gevoel naar de toekomst verder te gaan. Hij benadrukte met klem dat het in de gemeente Voorst goed toeven is. In tegenstelling tot wat veel notoire mopperaars vaak luidkeels verkondigen blijken de mensen in zijn algemeenheid uitstekend samen te kunnen werken, leven en ontspannen. Hij complimenteerde de organiserende groep onder leiding van Henk Wolters met het vele goed doordachte werk wat zij hebben verzet om deze dagen mogelijk te maken en roemde het werk van de OKV om de mensen bewust te maken van hun verleden. Als voetnoot, maar daarom niet minder van belang meldde hij dat het bestuur van de gemeente Voorst onverminderd alert en waakzaam zal zijn en blijven over de ontwikkelingen van Lelystad Airport.

De avond werd gevuld door een aantal o0genschijnlijk ver uiteenlopende programmapunten. Roberto Wattimena wist op zijn eigen, onnavolgbare wijze de aanwezigen een inkijkje te geven in de Molukse geschiedenis na WO II en na het uitroepen van de Republiek Indonesia. Zijn ouders, en velen met hen, werden in feite gedwongen om hun geboorteland vaarwel te zeggen en een ongewis bestaan op te bouwen in het verre, koude en in eerste instantie niet zo gastvrije Nederland. Hij wist zijn eigen ervaringen beeldend over te brengen, waaruit uiteindelijk bleek dat het met de assimilatie van zijn generatie later helemaal goed is gekomen. Hans Hermsen hield zijn vakkundig verhaal over de geschiedenis van de Vecht, waarbij vooral de ontstaansgeschiedenis van zowel de boerderijen, de vele kerken en de waterloopkundige werken aan bod kwamen. Het geheel werd afgesloten met een voordracht van een aantal gedichten van ‘Tinus van het Slijck’.

Op zaterdag stond een geheel ander programma op de agenda. Ren Roeterd nam veel belangstellenden mee op een fietstocht met duiding en aanwijzingen door het Westbroek. Een terrein tussen Teuge, Apeldoorn en De Vecht wat langzaam maar zeker van een rijk landbouwgebied is omgevormd tot een stuk nieuwe natuur die zijn weerga niet kent. Aan de andere kant van De Vecht, gingen belangstellenden mee op excursie naar havezate Avervoorde. Daar kregen zij van de eigenaar Jos Overvelde uitgebreide toelichting over de boerderij, haar geschiedenis en de vele kenmerkende elementen die er nog altijd terug zijn te vinden.

Gelukkig hadden de mensen van de Gereformeerde gemeente De Vecht goed begrepen was er tijdens dit Paasweekeinde in het dorp speelde. Zij hadden dan ook hun godshuis en aanleunende ruimtes ruimhartig opengesteld voor het publiek. Mooi was natuurlijk wel dat daar ook gretig gebruik van werd gemaakt. Op De Vecht werd zo rond 1900 de ene kerk na de andere gesticht, gebouwd en/of opgericht. Aan de ene kant een kenmerk voor die tijd van de nodige godsdienstige verdeeldheid, maar aan de andere kant bleek dat na verloop van tijd in de praktijk reuze mee te vallen. Alleen, in de huidige tijd van ontkerkelijking is eerst de Protestantse (hulp)kerk gesloten. De Katholieke Antoniuskerk volgde al vrij snel, maar de kerk van de Gereformeerde gemeente blijkt nog steeds springlevend. De groei van de kerk noodzaakte de mensen van het kerkbestuur met de regelmaat van de klok tot verbouwingen en uitbreiding van de gebouwen. Dat resulteert nu, nu de aanwas van nieuwe leden lijkt te zijn gestabiliseerd, in een ultra modern kerkgebouw, multifunctioneel bruikbaar en gebouwd met ook voor detail en historie. Zo zijn verschillende elementen uit voorgaande periodes weliswaar aangepast, in het huidige gebouw terug te vinden.

woensdag 4 april 2018

Deel dit bericht