Muziek in de natuur en samen dansen met juf Els

Het schooljaar is zo goed als voorbij. Wederom een jaar waarin alles anders was en waarbij van leerlingen, ouders, leerkrachten en schooldirectie de nodige creativiteit werd verwacht. Maar ze hebben zich er allemaal heel goed doorheen geslagen. Als het ene niet mogelijk is, ga je op zoek naar alternatieven. Het volgende moment sta je te dansen en te zingen in de tuin van de familie van Rijkckevorsel van Kessel, omringd door prachtig verzorgd groen. Waar de vogels kwetteren en de stralende zon de feestelijke dag perfect maakt.

Door Jos Bosch Het was de oudercommissie die de landgoedeigenaren vroeg, of de afsluiting dit jaar op deze bijzondere locatie kon plaatsvinden. Want het organiseren van deze bijzondere dag ligt niet in handen van de schoolleiding maar juist de commissie mag zich hierop uitleven. De betrokkenheid van Alexander en Mirjam bij het dorp Terwolde is groot. “Hier is ruimte en je maakt het daar heel bijzonder mee bij zo’n afsluiting” aldus Lotte Huisman, directeur van De Bongerd.

Muziek met Limai

Tijdens onze aanwezigheid zijn de jongste groepen van de school actief met muziek aan de slag. ‘Limai’ (Lize Reitsma en Maite Roest) uit Deventer verzorgen muzikale workshops, afgestemd op de groepen en leeftijden. En dat doen ze gewoon fantastisch goed. Muziek, beweging, samen ontdekken en alle ogen van de kinderen gericht op de beide leidsters. “Het gaat niet alleen om het muzikale, maar ook om het samenzijn” vervolgt Lotte. “Iets groots konden we niet uitvoeren, we kunnen niet alle ouders laten komen. Maar het is leuk dat er toch weer van alles kan, zoals dit.”

De groepen zijn gescheiden van elkaar, zodat er samen met de schoolleiding alle aandacht is voor de kinderen. Verdeeld over het gazon staan kleurrijke ballonnen die de plekken markeren van de activiteiten. “Je kunt wel even meedoen?!” en al is het niet netjes om uitnodigingen af te slaan, in deze is het toch minder praktisch met recorder, pen en papier in de hand. Daarbij hebben we nóg een missie; praten met juf Els.

Juf Els gaat met pensioen

Juf Els gaat namelijk met pensioen! Na 43 jaren met enorm veel plezier te hebben gewerkt met de vrijwel allerjongsten, gaat ze een punt zetten achter haar werkzaamheden. “Ik heb heel erg zitten twijfelen, want het is niet dat ik nu uitgeblust ben! Het zijn 43 leuke jaren, 44 is leuk en 45 ook. Maar ga je dan wél wat anders doen?” Els wordt aan haar arm getrokken, een van de benjamins heeft iets te vragen en daarvoor is alle aandacht. Nadat de woorden zijn ontrafeld en het jonge manneke de juiste weg is gewezen, gaat de aandacht als vanzelf weer naar het gesprek. Snel schakelen, juf Els is het gewend en een routinier, al heeft ze nooit routinematig gewerkt.

“Ik neem mijn werk ook wel mee naar huis, al vind ik dat niet erg. Je hoort mij niet over werkdruk maar het vult ook thuis nog wel mijn tijd.” Ze noemt zichzelf een geluksvogel. “Ik heb het geluk gehad dat ik het kon en mocht doen. Iets doen dat bij je past en goed voelt, waar je weet dat je op je plek bent en wat voor de kinderen kan betekenen.” We praten met een vrouw die vol energie en enthousiasme praat over haar vak, waarbij de ogen ook gericht zijn op het veld waar de kinderen inmiddels worden opgehaald door de ouders.

Rugzakbegeleiding

Zo’n acht jaren van haar werkbare tijd heeft ze zich ook ingezet voor rugzakbegeleiding. “Super interessant, heel veel van geleerd. Werken met kinderen die normaal gesproken naar andersoortig onderwijs hadden gemoeten. De kinderen met een soort handicap die je probeert mét rugzak binnen de school te houden. Slecht horende kinderen, een kindje met het down syndroom of iemand met PDD-NOS. Inmiddels zijn de voorzieningen anders geregeld en zo kwam ik destijds ook weer in mijn kleuterklas. Dat is ook echt mijn ding en zou ik nu 16 zijn? Dan zou ik weer hetzelfde beroep kiezen!”

Ieder jaar is weer anders

Het waren 43 jaren, waarvan de laatste 19 jaar op De Bongerd. Jaren waarin ze les gaf maar ook zelf heel veel leerde en geen dag hetzelfde was. “Ieder jaar is weer anders, er verandert sowieso van alles en de kinderen zijn ieder keer weer anders. En je hebt ze een paar jaar, je kunt écht wat met ze bereiken.” Door de jaren heen waren het niet alleen de kinderen die ze kon begeleiden. “De laatste jaren kon ik ook veel voor ouders betekenen. Doordat je misschien wat ouder bent, ouder dan de ouders of omdat je zelf ook kinderen hebt.”

Schilderen en andere dingen

“De juf is wel de eerste die iets gaat zeggen over jouw kindje. Ouders moeten zich kwetsbaar opstellen en de juf moet het heel tactisch doen.” Maar na morgen mag ze het allemaal los gaan laten. Gaat dat dan ook lukken? “Wie weet is het nu tijd om te gaan schilderen. Ik heb altijd wel geschilderd maar de laatste jaren is het daar niet meer van gekomen.” Ze wil weer een cursus op gaan pakken en zich richten op portretschilderen. “Op school zeggen ze dat ik héél welkom ben om nog eens wat te doen, maar ik ga nog niets toezeggen. Eerst zien hoe het allemaal gaat lopen en ik vind het ook prachtig om nu misschien andere dingen te gaan doen. Ik laat het lekker op me afkomen!”

Tegelijk met juf Els (links op de foto) neemt ook duo partner juf Lonneke afscheid. Lonneke maakt een carrièreswitch.

woensdag 14 juli 2021

Deel dit bericht