Megatorens in modern Kuala Lumpur

Vanaf Siem Reap ben ik na Thailand, Laos, Vietnam en Cambodja naar alweer het vijfde land tijdens mijn reis gevlogen: Maleisië. Hier ga ik echter niet rondtrekken, maar een drie-daagse tussenstop in de hoofdstad Kuala Lumpur maken om daarna weer door te vliegen naar Indonesië. Kuala Lumpur was, na Cambodja, helemaal anders. Waar Cambodja een van de armste landen is, is alles in Kuala Lumpur juist erg ontwikkeld, alsof je in een grote stad in Europa bent. Sky trains, wolkenkrabbers en overal moderne auto’s, (gratis) bussen door de stad en wegen die gewoon perfect en heel zijn. Wel waren deze treinen en bussen mudvol. Iedereen stond strak tegen elkaar aan en bij het instappen zorgden politieagenten ervoor dat er zoveel mogelijk mensen inpasten door nog even wat extra mensen erbij te drukken.

Ook heb je in Kuala Lumpur overal winkelcentra met zowel de echte als de namaak merken van schoenen, kleding electronica etc.. De eerste dag in Kuala Lumpur liep ik een beetje rond en ben ik naar een van die shopping malls gegaan: Berjaya Times Square. Dit enorme winkelcentrum van acht verdiepingen staat bekend om het feit dat er een achtbaan (!) door dit winkelcentrum gebouwd is. En niet een klein, miezerig achtbaantje, maar eentje die over de kop gaat, kurketrekkers, kortom alles erop en eraan. Verder gaat de achtbaan door verschillende verdiepingen van het winkelcentrum heen. Ook heb je een kartbaan, bowlingbaan en nog veel meer van dit soort attracties in het winkelcentrum. Loop je wat verder weg van de ingangen dan kom je de kraampjes tegen met alle namaak Gucci’s, Supreme en voetbalshirtjes. Na wat tijd in Berlaya Times Square doorgebracht te hebben nam ik voor 50 cent de skytrain richting de Petronas Twin Towers. Dit zijn de wolkenkrabbers waar Kuala Lumpur bekend om staat. Ze zijn gebouwd in 1998. Op dat moment waren de torens de hoogste gebouwen ter wereld. Ondertussen zijn er wel hogere gebouwen maar nergens staan twee gebouwen naast elkaar die zo hoog zijn. Ze zijn 452 meter hoog en tellen 88 verdiepingen. Ongeveer op de helft worden ze verbonden door een brug. Eigenlijk is dit een vluchtroute mocht er brand uitbreken in een van de twee torens. Onder de torens vind je een megagroot aquarium. Rondom de torens vind je een aantal pleinen met fonteinen en parkjes waar toeristen en locals even kunnen ontsnappen aan de drukte van de stad. In de avond worden er licht- en watershows gegeven waardoor het zeker de moeite waard is om hier een avondje voor te reserveren. Merdeka Square, het onafhankelijkheidsplein is ook erg mooi. Het wordt omzoomd door een aantal kleurrijke traditionele gebouwen die vooral door overheidsdiensten gebruikt worden. De koperen koepel op de klokketoren geeft het gebouw nog net wat meer uitstraling. Hier vlakbij zit de oude central market waar je allemaal lokale snacks en souvenirs kunt kopen.

Vooral het type gebouwen viel me op, waar ze in de landen waar ik hiervoor geweest was allemaal oud en vaak vies waren, kent Kuala Lumpur veel mooi versierde, moderne en schone gebouwen. Zo zijn er een aantal hele mooie moskeeën in deze stad, waar in de avond een erg leuke sfeer hangt met kraampjes met souvenirs, kleding, snacks en restaurantjes die snel opgebouwd worden.

In de avond bezocht ik de shows met de fonteinen in het park achter de Petronas Twin Towers. De torens, het parkje en de fonteinen hier omheen waren allemaal erg mooi verlicht en vanaf daar ging ik naar een skybar op een torenflat vlakbij, die overdag dienst deed als helikopterplatform. Vanaf hier had je een mooi uitzicht op de skyline van Kuala Lumpur in de nacht. Vooral de Petronas Towers en de gigantische televisietoren steken ver boven alles uit.

In een overvolle bar in een van de toeristische straten keek ik de finale van de Champions League, die kon ik natuurlijk niet missen. Hierdoor was ik door het tijdsverschil laat thuis en dus sliep ik de volgende dag lang door om vervolgens weer richting het vliegveld te vertrekken om mijn vlucht naar Indonesië te halen. Mijn drie dagen in de Maleisische hoofdstad waren een leuke afwisseling op het Azië wat ik tot dan gewend was. De avonden in deze stad zijn super gezellig en overal zijn straatartiesten te vinden die tot diep in de nacht doorgaan. Rondom deze artiesten staan er af en toe honderden mensen te kijken en te genieten, omdat sommige optredens echt erg goed zijn en soms zelfs opgevoerd worden door bekende zangers. Alsof de Andre Hazes van Maleisië op straat optreedt.

Vanuit deze wereldstad ga ik in Indonesië naar het rustige en mooie Flores. Dat wordt mijn eerste Indonesische eiland tijdens deze reis. Het staat bekend om het national park Komodo dat vlakbij ligt. Ook de duikspots daar zijn super. Mijn volgende verhaal komt van onder de zeespiegel.

woensdag 18 juli 2018

Deel dit bericht