‘Journalisten evenals ontwikkelingsorganisaties voeden ons een beeld van ellende zonder einde,’ aldus Mirjam Vossen, journalist, sociaalgeograaf en mediaonderzoeker. Eerder deze maand promoveerde zij aan de Radboud Universiteit op framing van armoede in de media. ‘Zowel ontwikkelingsorganisaties als nieuwsmedia moeten nieuwe vormen vinden om meer aandacht te schenken aan vooruitgang en lokaal initiatief in ontwikkelingslanden’. ‘Deze conclusie kan ik grotendeels onderschrijven’, zegt Wiel Palmen. Voor de MartinusStichting was hij werkzaam in het noorden van Thailand (2004-2014) en voor stichting Hatemalo in Nepal (2010-2017). Hij zet zijn werk vanaf 2018 voort vooral onder de onaanraakbaren, de dalits, onder de vleugels van stichting El Mundo. ‘Gedurende deze jaren kwam ik steeds meer tot de conclusie dat ontwikkelingswerk anders moest worden georganiseerd. Te veel liefdadigheid, te weinig structurele hulp. Als Vossen zegt dat er minder armoede op de wereld is, dan heeft ze gelijk. De resultaten van de Werelddoelen van de Verenigde Naties toonden aan dat in 2015 de armoede beneden de 10 procent was gedaald. Het streven is dat in 2030 de extreme armoede de wereld is uitgebannen. Ontwikkelingsorganisaties, ook de kleine in omvang, kunnen daaraan bijdragen. Ik ben er wel van overtuigd dat ontwikkelingswerk dan anders moet.’ In lezingen wil Palmen zijn andere visie op ontwikkelingswerk uitdragen aan de hand van een rondgang langs projecten in het noorden van Thailand en Nepal. (palme060@gmail.com)
woensdag 17 januari 2018
