PUTLUCHT

'U bent heel wat van plan,' grinnikt het olijke kassameisje van de plaatselijke supermarkt. Ik ben helemaal niet zo veel van plan. In mijn kar 47 duopakken keukenrol met iets wat op een bloemetjesmotief moet lijken. Ik gebruik nooit keukenrol. Op de verpakking staat dat het voor extra gezelligheid zorgt in huis en ik kan wel wat extra gezelligheid gebruiken.

Niet alleen de temperatuur buiten daalt tot het vriespunt maar ook het internet staat vol met ijzige verhalen. Ik tikte twee weken terug al een aantal woordjes over het hele #metoo-gebeuren maar dat bleek nog maar het topje van de ijsberg te zijn. Uit alle hoeken en gaten komen vieze, met pus doordrenkte verhalen uit putten waarvan we het bestaan niet eens wisten. Ik niet, althans. Ik weet dat er in modellen-land en acteur-wereld het één en ander gefrutseld en geknutseld wordt en er soms tegen wil en zonder geweten in handelingen worden verricht die het cameralicht niet verdragen kunnen. Maar dit gaat verder. De bok is los. De één na de andere aantijging van grensoverschrijdend gedrag borrelt in de media omhoog. Bekentenissen van enge regisseurs over erecties en buitensporige penis-kijkerij worden gretig opgenomen door de media. De rechtbank heeft plaatsgemaakt voor met letters en gal besmeurd internet. Berichten over leidinggevenden die hun vingertjes niet van stagiaires af kunnen houden en bronstige docenten waarvan leerlingen in een potje moesten ejaculeren. Dat mensen knettergek zijn weet ik, maar kwakken in een potje? Kan iemand mij uit de gemeente Voorst vertellen wat daar hitsig aan is? Hatseflatsen in een urinecontainertje? Dat je van alle handelingen die je met je slurfje kan doen juist dát kiest als meest opwindend. Voel even aan je paasei, man.

Waar het ook een tijdje borrelt is in mijn badkamer. Ik heb een veel te decadente dubbele wasbak en de rechtervleugel heeft de laatste tijd moeite met het verwerken van tandpasta en kwijl. Gevolg: tegen des dat mijn uitgetufte water de wasbak verlaten heeft kan het volgende tandenpoets-rondje alweer beginnen. Knetterirritant. Maar #independent en stoer als ik ben begin ik aan de Tour de Wasbak om met alle beste wil van de wereld de blokkade te vinden. Na anderhalf uur had ik vier pijpleidingen, een drain en een chifon in mijn hand en kreeg ook deze zaak een onheilspellend luchtje. Dat is nog zijdezacht uitgedrukt want de stank die de gootsteen uit kwam was niet te harden. De poes nam de trein terug naar het asiel en de hond is van narigheid in het kippenhok gaan wonen. Wat kwam er een putlucht uit die leidingen. Een beerputlucht. Met geen pen te beschrijven. Ik word met de minuut gefrustreerder en wrik en hannes me het ongans om de oorzaak te vinden. Ik kokhals dit keer niet van de Facebook-friemel-verhalen maar van de lucht die uit mijn eigen leidingen komt. Als ik het laatste zwanenhalsje sierlijk van een stuk leiding ruk, flikkeren er tandenstokers, haren, oude tandpasta en een ondefinieerbare kwak mijn bakje in.

De leiding kwakt in mijn bakje en ik word er alleen maar misselijk van. Net zo misselijk als van die vieze verhalen. De kwak rotzooi plenst in het plastic Curver-bakje en spettert vieze klodders door de badkamer. Mijn hagelwitte muren zijn besmeurt met ranzig vocht dat waarschijnlijk al maanden dwars zat. Gelukkig heb ik keukenrol. Voor wat meer gezelligheid in huis.

RK

www.facebook.com/kruitboschcolumnt

www.renskekruitbosch.nl

woensdag 15 november 2017

Deel dit bericht