STORM

Veel tv kijk ik niet maar als ik het kijk is het Penoza. Afgelopen zondag was de laatste aflevering. Voor wie afgelopen zes jaar onder een steen heeft gebivakkeerd: Penoza is een Hollandse serie over de poldermaffia. Aandoenlijke pistool-zwaaierij met aan het hoofd Carmen van Walraven; weduwe, moeder en daarnaast grimmig geweldenaar. Gewapend met een kleine dikke kale in een te strakke leren jas, een ouwe huisvriend en een ex-infiltratie-smeris met de bijnaam Storm moet ze het Mexicaanse kartel in bedwang houden en knallen de kilo's coke van je beeldscherm.

Penoza is De Soldaat van Oranje onder de series; ze roepen een aantal keer per jaar dat dit toch écht het laatste seizoen is, om na een halfbakken laatste aflevering er anderhalf jaar later gewoon weer een aflevering of tien tegenaan te knikkeren. Soldaat van Oranje, nog zoiets. Het grootste leugen ooit afgelopen jaren. Stopt er ook elk jaar wel een keer of vier definitief mee, maar is ondertussen dat theater met geen mogelijkheid uit te rammen. Jammere van Penoza vind ik dat het ieder seizoen in de laatste twee afleveringen lijkt alsof de scenaristen per woord betaald worden en het er snel van af moest. Gevalletje maximaal aantal pagina’s bereikt, denk ik. Doodzonde van de serie. Hele seizoen amper een dooie zien vallen en de laatste drie uur poldermaffia wordt de hele bliksemse bende afgeknald. Eén van de meest sneue lijk-kijkerij was toen de ex-smeris, diezelfde Storm, omwille van zijn kinderen een stalen knikkertje tussen zijn ribbetjes kreeg. Vond het ook wel een beetje een lafbek, maar zo ken ik er nog wel een paar die mooi zouden kleuren bij RAL9010. Waarom ‘ie werd afgeknald? Had zijn bek opengetrokken naar de politie.

Hadden die dames van #metoo dat maar eerder gedaan. Die storm waait nu over het internet en doet heel wat (rokken)stof opwaaien; verschillende dames en heren komen uit de digitale kast om hun verhaal te doen over glibberige gluipjanusen die hun fikken niet thuis konden houden. Hadden we daar maar een soortement van kartel voor. Het kutten-kartel: iedereen die tegen je zin aan je loopt te frutten wordt keihard koud gemaakt. Ik vind het een mooi idee, al zeg ik het zelf.

Waar ze het ook een beetje koud hadden en waar het ongelooflijk hard stormde was in Duitsland dit weekend. Toch zeker vijf levens heeft het weer hen daar gekost. Hier merkten we er het onze van, ik was vooral een beetje wild. Dat word ik van storm. Misschien ook wel omdat ik zo vreselijk opgefokt werd om het ideetje van dezelfde oosterburen om hun nieuwe hogesnelheidstrein naar Anne Frank te vernoemen. Diezelfde dame werd in ‘44 met een trein afgevoerd naar een concentratiekamp. Dat liep niet zo gezellig af. Dat Duitsers geen humor hebben wist ik maar dit…! Ik mag hopen dat de dolle Duitsers me verrassen en dat dit allemaal een slecht gevonden en met alcohol doordrenkte grap is geweest. En een storm in een glas water, of hopelijk in hun geval een glas knettersterke whisky.

Mijn columns zijn meestal een woord of vijfhonderdvijftig lang en ik heb nu nog een woordje of dertig over. Ik hou niet van abrupte, halfbakken, slappe, lege eindes. Dat voelt alsof de schrijver afhaakt en wegstormt. Sto(r)m hè?

RK

www.renskekruitbosch.nl

facebook.com/kruitboschcolumnt

woensdag 1 november 2017

Deel dit bericht