Voorstelling op zaterdag 26 oktober in Theater Kleine Noordijk te Wilp

Manab Tamang Thing, 29 jaar, wordt geboren in een arm gezin in het oostelijke deel van Nepal, waarbij na hem nog drie broers en drie zussen het levenslicht zien. Samen met zijn ouders, grootouders en tantes woont hij onder één dak. Over school wordt niet gesproken, totdat hij als 9-jarige het zelf voor elkaar krijgt om te worden toegelaten. Het wordt gedoogd, mits hij iedere ochtend wel de koeien verzorgd. Op z’n 13e besluit hij te gaan werken en studeren in Kathmandu, wederom zonder toestemming van zijn ouders. Maar Manab is vastbesloten om iets van zijn leven te gaan maken, meer dan alleen maar als boer te werken op het land en met de dieren, om in bittere armoede niet verder te komen dan zorgen voor je eigen gezin.

Optredens

Over zijn leven heeft Wiel Palmen deze voorstelling geschreven, waarin Manab zijn vijf dansen zal opvoeren en het koor Fa Mi Contento o.l.v.Willemien Ruwenhorst madrigalen zingt.

“We hebben vanochtend gerepeteerd bij Kleine Noordijk. Licht, geluid en allerlei andere dingen, het ging heel goed!” Manab is tevreden over de voorbereidingen, nadat hij eerder al een voorstelling gaf in De Zeven Sterren Loge te Apeldoorn, eigendom van de Odd Fellows. Na de voorstelling op 26 oktober in Wilp, zal hij 3 november optreden in Theater Bibliotheek Deventer.

Middelen zonder kennis

“Hier in Nederland weet men alles maximaal te benutten. In Nepal hebben we heel veel (grondstoffen, producten, natuur – zoals de Himalaya, red.) maar we weten niet hoe ermee om te gaan. We hebben bijvoorbeeld veel grondstoffen, maar we gebruiken het niet omdat niemand weet dat het bruikbaar is en hoe te gebruiken.” Het is kenmerkend voor landen waar de ontwikkelingen achterblijven. Landen waar selfsupporting essentieel is, maar onvoldoende connectie met de wereld om het van de grond af te krijgen, omdat de kennis er niet is of niet wordt gegeven. Ook daarom is het belangrijk, dat mensen zoals Manab kansen worden geboden, om de wereld met hem kennis te laten maken. En daarmee wetenschap op doen door zijn verhalen maar ook, hoe hij als Nepalees zélf aan oplossingen denkt.

Je eigen wereld bouwen

Het is heel bijzonder, om als 9-jarige zelfstandig door het leven te stappen en je aan te melden bij school, zónder medeweten van je ouders. Je krijgt een leerplek, bouwt aan je toekomst, terwijl thuis de tijd lijkt stil te staan. Wanneer Manab Kathmandu ontdekt, maakt hij kennis met die harde wereld, waar je moet vechten voor een bestaan. Feitelijk te jong om te werken, krijgt hij na vele afwijzingen toch een kans om geld te verdienen. Manab heeft letterlijk kunnen overleven door te werken. Dat hij bijzonder weinig geld kreeg voor téveel uren werk, spreekt vrijwel voor zich. Daarin sluit ons denkpatroon naadloos aan bij de werkelijkheid. Maar er kleven méér nadelen aan een arm en uitzichtloos bestaan, wanneer je niet de kracht bezit het eigen heft in handen te houden.

Homoseksualiteit

In de beschrijving bij het programmaboekje, uitleg voor de dansvoorstellingen, lezen we de navolgende tekst. ‘Ik voelde mij al op jonge leeftijd aangetrokken tot jongens, een onmogelijke situatie op het Nepalese platteland. In Kathmandu ben ik voorzichtig daarvoor uitgekomen.’ En nog steeds is homoseksualiteit voor Manab een beladen issue, juist door de wereld waarin hij leeft. “De gemeenschap denkt dat we geboren zijn voor seks. Ze behandelen je slecht. Men wil dat ik mijn gedrag verander, ze vinden het niet goed.” Ook op de universiteit thans, is het homo zijn niet alledaags. Manab kent geen homo’s op de universiteit en er wordt ook niet over gesproken. Zelf is hij er open over, zijn klasgenoten zijn ook op de hoogte en daarmee heeft hij een goed contact.

Journalistiek en politiek

“Het liefst wil ik leraar worden, want ik denk dat ik een hele goede ben. Ik werk sinds 2018 in Kathmandu op school en ik werk ook voor de organisatie ‘Save the Children’. Ik doe op veel plekken in Kathmandu veel werk, ook voor de LGBT organisaties (Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender). Tijdens mijn studie thans krijg ik ook te maken met journalistiek en dat kan ik goed gebruiken. Als journalist kan ik veel schrijven over het leven in Nepal en de wereld erover vertellen. Maar ik heb ook veel interesse in de politiek.” Manab legt vervolgens uit hoe hij dat ziet. Het land kan je niet veranderen, maar vanuit de politiek kom je verder. Je kan bijdragen aan beslissingen, maar je kan ook aandacht krijgen voor de onderdrukte wereld van onder meer de homoseksualiteit.

Dankbaarheid

Manab is niet te remmen in zijn woordenvloed, alsof de 29 jaren van zijn leven op één middag aan de wereld moeten worden verteld. Maar hij is vooral dankbaar dat hij kansen krijgt in de tijd, dat hij thans in Nederland is. “Ik ben dankbaar dat ik de kans krijg om hier te komen. Ik kom hier niet alleen voor mijzelf, ik vertegenwoordig mijn gehele land.”

Het programmaboekje sluit af met de volgende prachtige tekst.

‘Beste allen, ik ben vereerd en dankbaar dat ik zo’n fantastisch podium krijg, om mijn land te vertegenwoordigen middels Nepal’s Traditional cultural costume dance in Nederland.

Ik heb een geweldige tijd hier en houd van jullie land, waar alles zo goed en gestructureerd is geregeld. Dank voor jullie vriendelijkheid, sympathie en dat jullie een deel van mijn leven zijn’

‘Het turbulente leven van een Nepalese danser’

Theater Kleine Noordijk, H.W. Iordensweg 89 te Wilp, aanvang 15:00 uur.

Kaarten in de voorverkoop € 10,- en aan de zaal € 12,50. Wie kaarten wil bestellen, kan een email sturen aan Elmundoadm@gmail.com of telefonisch contact opnemen via 06-46023410.