Op 10 november 1916 start Hendrik-Jan Korderijnk aan de Stationsstraat in Twello als ‘verlofhouder’ de rijke traditie van het familiebedrijf. Hij neemt op dat moment het bestaande ´Stationskoffiehuis´ over van de familie Te Wechel. Het Stationskoffiehuis is dan al een markante locatie vlakbij het station van Twello, als rustplaats voor de vele treinreizigers.

Onder leiding van Hendrik-Jan Korderijnk en zijn echtgenote Hendrika Jansen ontwikkelt het Stationskoffiehuis zich de jaren erna tot een echte ontmoetingsplaats. In het café vinden tal van publieke en politieke bijeenkomsten plaats, die de inwoners van Twello en omgeving van de actuele sociaal-maatschappelijke situatie op de hoogte houden. Maar ook het bloeiende verenigingsleven van Twello vindt er onderdak. In 1921 wordt een nieuwe toneelzaal gebouwd. Dat blijkt een groot succes. Veel muziek- en toneelverenigingen, maar ook talloze andere organisaties maken dankbaar van de grote ruimte gebruik. Het Stationskoffiehuis is hierin uniek voor Twello en omstreken.

In 1928 ontstaat door een ingrijpende uitbreiding en verbouwing een modern, multifunctioneel zalencomplex met een café, diverse ruime zalen èn een biljartruimte. Als trefpunt voor sociaal-maatschappelijke bewegingen, zakelijke bijeenkomsten en het rijke culturele leven in Twello neemt het Stationskoffiehuis vanaf dan een centrale rol in. Daarin toont zich ook al het bijzondere, sfeervolle karakter van het familiebedrijf: het is een plek waar een ieder zich thuisvoelt.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog wordt het Stationskoffiehuis door zware bombardementen zwaar beschadigd, maar de familie Korderijnk zet de zaak desondanks met volle kracht voort. Als na de oorlog oprichter Hendrik-Jan Korderijnk overlijdt, staat zijn zoon Hendrik Korderijnk klaar om het over te nemen. Zo blijft de rijke familietraditie geheel in stand. Onder zijn leiding wordt het bedrijf een echt biljartbolwerk. Hij verwerft in 1954 zelfs het Nederlands kampioenschap. Dit zet Twello landelijk op de kaart. In de jaren ’50 besluiten Hendrik Korderijnk en zijn echtgenote Geertje Bouwhuis de zaak grondig te moderniseren. De nieuwe, na-oorlogse generatie komt er in het weekend met speciale themafeesten volop aan haar trekken en het familiebedrijf wordt het stralende middelpunt van vele dans- en feestavonden. Maar ook de biljart-, voetbal-, toneel-, gymnastiek- èn postduivenvereniging vinden er wekelijks hun thuishaven. Zo vormt het Stationskoffiehuis in deze jaren een spil in het culturele en sociaal-maatschappelijke leven van Twello.

Vanaf de jaren ’60 wordt het pand steeds verder uitgebreid. Onder leiding van een architect worden dan diverse verbouwingen verricht, waarbij de markante, neoclassistische bouwstijl van het pand gehandhaafd blijft. Er wordt veel verbouwd, maar telkens wel met een groot respect voor het monumentale verleden. Zo kan het authentieke gebouw, dat inmiddels een gemeentelijk monument is, telkens aan de eisen van de moderne tijd worden aangepast.

Een hoogtepunt vindt in 1971 plaats, als in het Stationskoffiehuis het Nederlands kampioenschap bandstoten plaatsvindt. De landelijke pers stroomt massaal toe, de zaal is dagenlang uitverkocht en binnen heerst een ‘winning-mood’. Dit biljartkampioenschap is ook de kroon op het werk van Hendrik Korderijnk.

In 1973 nemen zoon Hendrik ´Henk´ Korderijnk junior met zijn echtgenote Diny Wijngaards de zaak van zijn vader over. In hen leeft de rijke traditie van het familiebedrijf voort. Ze laten het Stationskoffiehuis de jaren erna renoveren en geven met name het restaurant een prominente plek. Zo krijgen gasten een nog beter en completer verblijf aangeboden. Het Stationskoffiehuis is dan een unieke combinatie van een zalencentrum, een café èn een restaurant ineen. Op deze wijze ondergaat het Stationskoffiehuis in de jaren ’80 gaandeweg een echte metamorfose. Met een nieuwe verbouwing krijgt het Stationskoffiehuis steeds meer het karakter van een à la carte-restaurant, zowel voor zakenlunches, familiediners als buffetten. Er komt eveneens een mobiel toneel en de zaalruimtes worden verder uitgebreid, zodat er door het gebouw heen diverse ´happenings´ tegelijkertijd kunnen plaatsvinden. Zo ontstaat in het oude, karakteristieke pand een heel modern, multi-functioneel zalencentrum voor de meest uiteenlopende feesten en zakelijke bijeenkomsten.

Vanaf 2001 dient zich de 4e generatie Korderijnk aan in het familiebedrijf. Dan doet zoon Rogier samen met zijn partner Nathalie Driessen zijn intrede. Hun komst en jarenlange horeca-ervaring zorgt ervoor dat het restaurant nog meer allure krijgt. Zo wordt de rijke familietraditie voortgezet, maar telkens op een andere, vernieuwende wijze. Ook als de naam van het ´Stationskoffiehuis´ na een prachtige verbouwing in 2008 wordt gewijzigd in ´Brasserie – Restaurant Korderijnk, sinds 1916´, blijft de sfeer als vanouds: vriendelijk en informeel, klassiek en eigenlijk tijdloos. Het bedrijf is door deze recente verbouwing nóg groter en flexibeler van opzet. Er zijn 5 ruime zalen, een à la carte-restaurant, een gezellige brasserie en een modern, open zomerterras aan de zijde van het oude ´raccordement´, met zicht op het station. Traditie en vernieuwing komen er zo op een harmonieuze wijze samen.

Op basis van deze rijke historie, de goede reputatie door de jaren heen èn het bijzondere jubileumjaar blijkt dat Brasserie – Restaurant Korderijnk, ´sinds 1916´ B.V., gedurende een zeer lange periode, een vooraanstaande plaats in de gemeente Voorst en de regio inneemt.

Predicaat Hofleverancier
De Koning kan het recht tot het voeren van het Koninklijk Wapen met de toevoeging ´Bij Koninklijke Beschikking Hofleverancier´ toekennen aan kleine en middelgrote ondernemingen die een zeer belangrijke plaats innemen in hun regio en daarnaast minimaal honderd jaar bestaan. De bestuurders van het bedrijf moeten van onbesproken gedrag zijn evenals de onderneming zelf. Ook moet de ontstaansgeschiedenis van het bedrijf duidelijk zijn.