Barbara van Dam neemt even de tijd om zich de laatste minuten voor de brand weer voor ogen te halen. “Wij hadden net op diezelfde zaterdag onze nieuw beklede stoelen weer binnen gekregen. Met z’n allen hebben we de nieuw geverfde, olijfgroene muren nog bewonderd, die zo prachtig harmonieerden met de rest. 10 minuten later gebeurde het…….

De brandhaard was onmiskenbaar een technisch mankement in de wasdroger op de bovenverdieping. “Al 20 jaar hebben wij Robert Scholten als tussenpersoon, die we bellen bij calamiteiten. Die was op dat moment op vakantie in Friesland maar twijfelde geen moment en vertrok naar Twello”, zegt Barbara en vervolgt: “Hij heeft ons letterlijk bij de hand genomen en het hele pakket van bemiddeling en het inschakelen van experts overgenomen in tijden van stress”. Ook pandeigenaar Maré van Elizen Vastgoed B.V. laat het echtpaar niet in de steek. Het kan ongehinderd voor eventuele besprekingen gebruik maken van zijn kantoor. En over de medewerking van de gemeente Voorst valt er volgens Barbara beslist niets te klagen.

Toen er positief bericht, dus groen licht, van de verzekeraar kwam kon het echtpaar diep ademhalen. “Bedenk dat wij sinds de brand een totaal ander leven leiden”, benadrukt de eigenaresse, “je bent tijdelijk structuurloos en je dagritme is totaal veranderd”. Na het goede nieuws en het startsein om met de wederopbouw te beginnen, begon het echtpaar weer de blik te verruimen. “We wilden niet als goudvissen in een kom rondjes gaan zwemmen,” lacht Barbara, “en er kwam weer ruimte na alle paniek”. De fase van weer omhoog krabbelen was aangebroken. Er was een hoop te regelen en dat zal voorlopig niet veranderen. Met het personeel hebben de eerste brainstormsessies plaatsgehad, want dat moet bij het hele proces betrokken worden en gemotiveerd blijven, zo vinden Barbara en Sandor. Het is ook leuk voor de gasten om te weten, dat alle vaste medewerkers blijven en de bekende gezichten straks weer aanwezig zullen zijn.

In het pand ziet het er troosteloos uit en de brandlucht is er niet uit. Alle inventaris is verwijderd, alleen de terrasmeubelen en de olijfbomen konden worden gered. De rest is door brand-, rook- en waterschade verwoest. Doordat er zwembaden vol water is ingepompt is ook alle apparatuur onbruikbaar geworden. Op dit ogenblik wordt tot aan de buitenmuren alles gesloopt en op de plaats van het dak gaapt nu een groot gat. Maar dat stemt Barbara niet meer treurig: “Ik heb er nu geen gevoel bij. Het pand is ingepakt en onze ziel is eruit! Als het straks klaar is en opnieuw ingericht, dan gaat het weer leven”. Alles wordt vernieuwd en teruggebracht in oude staat. De inrichting trendy maar wel met het vertrouwde huiskamergevoel, een combinatie van klassiek en modern. Interieurarchitect Jeroen Overmars is druk bezig met de ontwerpen. Andere kleuren en combinaties, maar Swinckels zoals het was en gewaardeerd werd door de gasten, komt weer terug.

Eind juni wordt door Firma Koerkamp uit Twello begonnen met de opbouw. Momenteel zijn Barbara en Sandor maar zelden in het pand te vinden, omdat de noodzaak daartoe ontbreekt. Zij kijken in stukjes voorruit en verwerken alles in hapklare brokken om het overzichtelijk te houden. Als beide trajecten – de bouw en de inrichting – weer bij elkaar komen, zullen ze weer vaker in het pand te vinden zijn. “Wat zich nu achter de schermen afspeelt’, zegt Barbara, “dat moet zich straks weer vertalen naar voor de schermen.” Ze blijft positief met een aanstekelijk enthousiasme en een realistische blik naar de toekomst, maar zo hebben beiden er eigenlijk vanaf het begin ingestaan. “Wij varen het beste bij de oude Drie R’s van Rust, Regelmaat en Reinheid. De oude drie pijlers van de opvoeding”, lacht ze. Barbara is niet uitgesproken commercieel, maar zeer sociaal ingesteld. Ze gaat het vrijwilligerswerk voor de Voedselbank in Deventer weer oppakken, want ze wil graag iets betekenen voor mensen die het minder goed hebben en haar vrijde tijd goed en zinvol besteden. In december hopen de eigenaren van Swinckels het ‘Sinterklaascadeautje’, dat nu nog in z’n geheel is ‘ingepakt’ weer letterlijk uit te kunnen pakken en hun gasten weer te mogen begroeten. Daar kijkt iedereen reikhalzend naar uit.