Pampus was omgebouwd tot een arena met het podium midden in de zaal. Het publiek had zo prima zicht. Al meteen na de start werd `Roxanne` van The Police gevraagd en direct daarna een nummer van de Rolling Stones. De vierkoppige formatie had er geen moeite mee en speelde soepel en betrokken in op wat het publiek aan hen vroeg. Op de tafel waren tevoren speciale bierviltjes gelegd waarop de bezoekers een verzoeknummer konden schrijven en deze konden worden ingediend bij pianist en leider van de band Ernesto Oosthuizen. Al snel lag de piano bezaaid met verzoeken en de heren wisten daar goed raad mee.
Meezingende massa
Speciale attractie was het optreden van 7 regionale artiesten die ieder ook weer eigen supporters hadden meegebracht. Ciska Jansen beet het spits af met `Valery` van Amy Whinehouse en dat deed de 21 jarige Posterenkse psychologie student fantastisch. Daarna volgden zanger en gitarist Harrie Timmermans samen met Guus Ketelaar op harpje met een mooi bluesnummer van Jim Reed. Kim Pol sloot de eerste sessie af met een prachtig ingetogen nummer van Nilsson. The Pianohouse was voor de tweede maal bij Pamplus en kende dit keer een super 4 mans formatie. Naast pianist en zanger Ernesto was Roy actief als zanger en gitarist. Bijzonder was Robbert die op een fenomenale wijze vele blaasinstrumenten wist te bespelen. De drum werd op een fantastische wijze ingevuld door Olaf. De tweede set werd door Ilona Nieuwenhuis geopend met het bekende rocknummer van AC/DC `Highway to Hell` en verassend was het waar te nemen dat Ernesto zijn Piano even afstond aan Erik van de Velde die Ilona van begeleiding voorzag zonder dat dit tevoren was afgesproken. Frans Pol zong het nummer `Sweet Caroline` en het publiek had inmiddels de smaak van het meezingen al aardig te pakken. Casper Benne sloot de set af met het nummer van Andre Hazes `Bloed, Zweet en Tranen` en deed dat op zijn vertrouwde wijze prima. Bij de laatste klanken ingevuld door The Pianohouse van `Proud Mary` was Pamplus een deinende, meezingende massa.