Twello- In 1952 werd het huwelijk gesloten. In een tijd na de oorlog, toen Twello er nog geheel anders uitzag dan nu. Ru (90) en Ali (84) Egberts, hij geboren in Terwolde, zij geboren in Den Haag, kunnen er wel een boek over schrijven. Ze hebben de veranderingen allemaal ervaren en kijken tevreden terug op bewogen, maar gelukkige jaren.
In afwachting van de komst van de burgemeester vertelt het echtpaar honderduit over hun gezamenlijke levensweg. Als kind kwam Ali naar Twello, alwaar haar vader stationschef werd. Ru en Ali waren in hun jonge jaren lid van de V & K gymnastiekvereniging. Mevrouw Egberts weet zich te herinneren, dat er altijd een revue met dansavond na een uitvoering was, die tot diep in de nachtelijke uren kon duren. Een kapper had haar een hip, kleurrijk kapsel aangemeten, omdat zij meedeed in een toneelstuk. Ondanks de opvallende vertoning werd zij ten dans gevraagd door Ru en zonder het toen te weten, dansten zij in het Stationskoffiehuis vrolijk de gemeenschappelijke toekomst tegemoet.
Met de sluier ‘gevangen’
Het huwelijk werd voltrokken op een stormachtige dag in 1952. De oude huwelijksfoto laat zien, hoe Ru door de sluier van zijn vrouw wordt omhelsd. Ali schertsend:”Ach ja, ik zeg altijd: Ik heb hem met de sluier gevangen!” Als echtpaar kregen zij de kans om te kunnen wonen in ‘Villa Nova’, waar hen 2 kamers ter beschikking stonden, omdat het pand door drie gezinnen werd bewoond. “Wij zijn op stand begonnen”, merkt Ali Egberts lachend op en komt bovendien tot de conclusie dat er in Twello sindsdien veel is veranderd. “In feite wonen we nu hier op de Hietweideweg in het weiland. Onze ouders zouden Twello niet meer herkennen” zegt ze met een ietwat melancholieke blik in haar ogen. Ru Egberts is een bekend persoon in Twello en werkte voor de groente- en fruitveiling. Dat was zwaar werk en de dokter gaf hem later de raad, ermee te stoppen en iets anders te gaan doen. Het idee van een rijschool was vervolgens gauw geboren en hij zette de wens om in de daad. Terugblikkend vertelt Ru dat het gouden tijden waren voor een rijschool. Veel inwoners van Twello zullen zich ongetwijfeld de wekelijkse theorielessen herinneren. Notabelen en middenstanders schaften toentertijd allemaal een auto aan, gevolgd door de dames, die allemaal een vehikel wilden besturen en rijles namen. Alles begon in de huiskamer: de zonen ruimden de hele kamer uit en zetten deze vol met klapstoelen. Soms was het dermate druk, dat de koffie door het raam werd aangereikt.
En toen was er koffie…….
Het jubilerende echtpaar haalt samen met de zonen Ruud en Arno en beide echtgenotes Winy en Anne herinneringen op, als de burgemeester arriveert. Na zijn felicitaties overhandigt hij hen een boek over Voorst, waarbij de burgervader eens nauwkeurig door het echtpaar van dichtbij wordt bekeken. “Van zo dichtbij hebben we u nog nooit mogen bekijken”, is de eerste reactie. De ambtsketting trekt bijzondere aandacht en Jos Penninx legt nauwkeurig de betekenis daarvan uit. De taart met het zoete opschrift “60 jaar in liefde verbonden” wordt aangesneden en de toegevoegde alcohol belooft een licht roesje na genot.
Sentimental journey
Geheel onverwacht verschijnt in het zichtveld een plaatje van een Opel Kadett Olympia, uitvoering 1969. Het merk van de vroegere lesauto’s, maar dan in luxe uitvoering. De bestuurder stapt uit met de opdracht, het echtpaar een uur lang te ontvoeren en rond te rijden naar plaatsen, die zelf aangegeven mogen worden. Dat zou o.a. Terwolde en Welsum kunnen zijn, waar een stuk verleden rust.
woensdag 27 juni 2012