De oudste leden in de vriendengroep zijn Antoon (80) en Toos Goosen (75). Het zijn trouwe kerkgangers van de Franciscus en Clara Parochie. Zij hebben altijd veel steun gehad aan het geloof en aan de kerk. Roerige jeugdjaren en het overlijden van vader en moeder hebben Antoon gevormd en weerbaar gemaakt. Nieuwe uitdagingen ging hij niet uit de weg maar sloeg zo nodig nieuwe wegen in. Na het overlijden van zijn vrouw ontmoette hij Toos, die liefdevol voor hem en zijn kinderen zorgde. Toos, even daadkrachtig en betrokken, staat bekend voor het organiseren van bedevaarten van parochianen naar Kevelaer en Lourdes. De bloemen in de Mariakapel van de Martinuskerk verzorgt ze sinds geruime tijd en bekommert zich om de kapel aan de Oude Wezeveldseweg. Als sociaal betrokken personen verrichtten beiden veel vrijwilligerswerk en staan nog steeds voor de medemens klaar. Dit echtpaar heeft de vriendengroep uitgekozen om de periode van Sarah’s en Abraham’s achter zich te laten. Maar dan op een heel bijzondere wijze: Afgelopen zaterdag werd aan het begin van de avond ter gelegenheid van hun verjaardagen een Mariakapel bij hun huis geplaatst. Het echtpaar wist nergens van.

Enigszins verbaasd werden Antoon en Toos een tijdje naar hun kas in de achtertuin gestuurd, volledig onwetend wat dit te betekenen had. Na permissie om weer te voorschijn te komen zagen ze bij het huis een wat groter voorwerp staan, verborgen onder een afdekzeil. “Een nieuw kastje voor onze groenten”, was hun eerste gedachte. Nadat ze het zeil hadden verwijderd en de jalousie omhoog hadden getrokken, vertrok zich een klein wonder: een Mariakapelletje kwam te voorschijn met een opvallend jeugdige Maria. Omringd door sfeerverlichting, veldbloemen en vele flesjes ‘wei’-water. Een nijver stukje huisvlijt. Het echtpaar wist niet wat het zag. Voor een plechtige muzikale omlijsting werden tweestemmige Maria-liederen gezongen. Ook de tuin was voorzien van vele borden met bewegwijzering zoals: ‘Wei’-water hier verkrijgbaar’, ‘Opstelplaats ‘Loerders’-Express’ of ‘Vanaf hier wachttijd driekwartier’. Voldoende aanleiding om feest te vieren. Buiten en in de kas aan een lange boerentafel, die feestelijk was gedekt. Terwijl de dames overdag hadden genoten van een ‘meidendag’ hadden de mannen de handen uit de mouwen gestoken en alles gereed gemaakt. Theo speelde de hele avond gitaar en toen Toos begon oude scoutingliedjes te zingen, ging iedereen uit zijn dak en bleek dat men de liederen van weleer nog niet had vergeten. Aan het eind van de avond werd de pop, die jarenlang dienst had gedaan als Sarah resp. Abraham, op de brandstapel geofferd en ritueel verbrand. Een bijzonder hechte vriendengroep, 17 mannen en vrouwen die voor eeuwig trouw aan elkaar hebben gezworen.