Op zoek naar een lieflijk, klein huisje met het oog op hun oude dag, kwam het echtpaar via internet een kavel tegen op één van de gezichtsbepalende punten van het plan De Schaker. In de zuidoostelijke hoek van Twello aan de rand van natuurgebied De Fliert. Voorwaarde was de bouw van een hoog woonhuis en dat zorgde aanvankelijk voor een dilemma, maar toen zij vernamen dat er een natuurvijver aangelegd mocht worden, was de beslissing snel genomen.

Een ode aan moeder natuur
Het in jaren ’30-stijl gebouwde huis in een modern jasje wordt achter en opzij omringd door veel grond, totaal circa 8000 vierkante meter. De bewoners wilden – behalve de aangelegde voortuin – de achtertuin, die naadloos aansluit bij de omliggende natuur, zo natuurlijk mogelijk houden. De tuin is een ode aan moeder aarde. Planten en grassen krijgen elk jaar opnieuw de kans zaad te vormen om zichzelf in stand te houden. Hele bossages brandnetels en distels blijven staan omdat daar alleen al, volgens zeggen, een 20-tal vlindersoorten vertoeft. En zo heeft voor een groot gedeelte de natuur het bewind in de tuin op natuurlijke wijze overgenomen. Knotwilgen, meidoorn en beukenhagen zijn zélf geplant, verder zijn industriële planten ongewenst, laat staan de vergaande manipulatie daarvan. Vanaf elke plek is het plezierig vogels spotten: scholekster, grutto en ijsvogel zoeken geregeld het gebied op want de vijver lonkt ook als drinkplek. “Van de aalscholver, die dit visrijke gebied ook al heeft ontdekt, ben ik minder gecharmeerd”, merkt Alex op, ”hij haalt achter elkaar vissen uit de vijver. Een reiger echter is welkom. Hij kan zich urenlang geduldig op één visje concentreren, en vist soms nog mis, omdat een hele school windes voorbijkomt en hij niet zo snel kan kiezen”. Grote exemplaren libellen, de ranke vliegers, zoeven over het gladde water.

Twee bruine ogen onder de motorkap
Een paar karpers en honderden windes beschouwen de ruim drie meter diepe vijver (afmeting 70 bij 50m) als hun vaste verblijfplaats. Ook stekelbaarzen en salamanders zijn al gespot. Langs en in het water ontwikkelt zich een bijzondere flora en fauna. Gele en blauwe lis zijn spontaan opgedoken, net als de dotterbloem, rietpluimen en zuurstofplanten. De bodem van de vijver is prachtig geel zand wat voor automatische filtering zorgt bij het stijgen en dalen van het grondwater dat daardoor schoon en helder blijft. Meneer en mevrouw meerkoet hebben de vijver als nestplaats gekozen, eenden nestelen eveneens. “Jammer genoeg verlaat de niet al te slimme moedereend elke avond met haar kroost (aanvankelijk negen kuikentjes) het water en overnacht in het gras, waar bijna elke nacht er één door marter of vos wordt gepakt. Er zijn er nu nog drie over”, betreurt Alex. De marter is hij op een bijzondere wijze op het spoor gekomen: Voor olieverversing opende hij de motorkap van zijn auto, waar hem tot zijn schrik twee bruine ogen in de kop van een haas aankeken, die alleen nog was overgebleven, de hele romp was opgepeuzeld. Een marter had hem daar samen met muisjes en musjes verborgen in de waan een veilige voorraadkast gevonden te hebben.

Kalkoen op schommel
Reeën tijdens de dageraad vormen geen uitzondering, ook de fazant is regelmatig te zien en verschillende weidevogels. Mariëtte herinnert zich een leuke anekdote: “Wij zaten met onze kleindochter Lynn te ontbijten, toen zij als bijna tweejarige naar buiten keek en opmerkte: ‘Kalkoen op schommel’. Nieuwsgierig geworden naar wat zij bedoelde zagen wij buiten een mannetjesfazant die de wacht hield over zijn vrouwtje en kinderen en voor een goed uitzicht als hoger gelegen plek de schommel had gekozen”. Dagelijks geniet het echtpaar van de natuur. Park en reuzenvijver vormen samen een serene oase, een verborgen toevluchtsoord temidden van dorpse drukte. Buiten snuif je aardse luchten op en voel je verbinding met moeder natuur; de rijke variatie van natuurlijke planten sluit naadloos aan bij de landelijke omgeving.