Op de boerderij leerden ze elkaar beter kennen en besloten al ras bij elkaar te blijven, in afwachting wat er komen gaat. “We hebben een bijzonder moeilijke verkeringstijd gehad”, merkt Freek terugkijkend op. Hem bereikte al snel een dwingend bericht van de Duitsers, waarin hij werd gesommeerd in Duitsland te werken. Op een zekere dag werd hij op het station in Deventer verwacht. Freek stapte op de fiets maar…….reed niet naar Deventer maar dook onder bij boer Stevens in Holten.

De stoute schoenen aangetrokken
Een moeilijke situatie voor het jonge stel. Geertje heeft op een dag moed gevat en is met de trein naar Holten vertrokken. Een hachelijke onderneming in die tijd, want als ze geschaduwd zou worden, dan had de schuilplek van haar toekomstige echtgenoot ongewild prijs gegeven. Gelukkig was dat niet het geval en kon ze een hele dag op de boerderij vertoeven. Maar de beschermengel is vaker behoedend opgetreden. Op de dag namelijk dat Freek zijn ouders in Epe ging opzoeken op hun 30jarige trouwdag. Diezelfde nacht, hij bleef gelukkig slapen in Epe, heeft er op de boerderij in Holten een razzia plaatsgehad.
Geertje en Freek zagen elkaar maar zelden, er was geen contact via de telefoon noch briefverkeer. Vijf jaar duurde hun verkeringstijd, maar ze hielden het vol. Met ingang van augustus keerde Freek Regterschot in 1943 voor een jaar terug naar zijn ouders. En toen hij ging werken op een boerderij in Teuge zag het toekomstige paar elkaar elke zondag en op alle vrije dagen. Na vijf jaar verkering gingen ze trouwen in Twello en wonen in Wilp achter de Kleine Noordijk en veel later in Twello. Sinds maart 2013 hebben ze vanwege hun leeftijd en gezondheid voor een aanleunwoning van het Grotenhuis gekozen.

Ik moet bloemen om me heen hebben
“Het is nog altijd wennen”, zegt Geertje en vervolgt: “Ik ben gewend, ’s morgens mijn tuin in te lopen, want ik moet bloemen om me heen hebben.” In hun huidige situatie hebben ze een klein terrasje achter de woning, maar de kleurrijke bloemenpracht verraadt de liefde voor het tuinieren onmiddellijk. Geertje en Freek zijn 5 kinderen (4 dochters en een zoon) rijk, 11 kleinkinderen en maar liefst 14 achterkleinkinderen. Het grootste gedeelte van zijn werkzame leven heeft Freek doorgebracht temidden van het boerenleven. Maar de bruggenbouw heeft minstens zo veel indruk gemaakt. Hij is onder andere intensief betrokken geweest bij de bouw van ‘De deurzakker’, de brug met de ‘knik’ van de A1 naar Deventer en dat heeft veel indruk op hem gemaakt. Boeiend werk vond hij dat. Schoonzoon Ap spreekt met vochtige ogen zijn bewondering uit voor zijn schoonvader. Zo vanuit het boerenleven in het grote werk stappen, omschrijft hij als bewonderenswaardig. Een knap stukje werk met veel durf.

Op de foto tussen de bloemen
Wethouder Edo Horstman komt het echtpaar feliciteren. Ze zijn vereerd door zijn komst en laten zich verrassen door zijn doortastende belangstelling voor alles wat het echtpaar in hun lange leven heeft meegemaakt en geraakt. Ze vertellen hem trots dat ze ’s middags worden opgehaald om samen met het hele veeltallige gezin te vertrekken naar Boerderij Diederik in Klein-Amsterdam om deze gedenkwaardige dag gepast te vieren. Vanzelfsprekend willen ze ook met de wethouder op de foto. “Maar dan wel met de bloemen op de achtergrond”, vraagt Geertje met nadruk. En zo geschiedde…..