De burgemeester zegt dat er steeds meer sprake is van het enorme belang dat burgers hun verantwoordelijkheid nemen voor onze samenleving en niet leunen op de inzet van de overheid of professionele hulpverleners. “Goed voorbeeld doet volgen”, benadrukt hij.

Medaille van de Maatschappij tot Redding van Drenkelingen
Pim Albers wordt als eerste door hem in het zonnetje gezet. In oktober 2016 was een 72-jarige vrouw met haar auto in het Toevoerkanaal in Terwolde te water geraakt. Samen met zijn vader zag Pim op te trekker wat zich afspeelde en aarzelde geen moment onmiddellijk actie te ondernemen. Hij stapte het water in en kon afdrijven van de auto tegenhouden. De deskundige hulpdienst heeft de dame uiteindelijk uit haar positie bevrijd en gezorgd dat de ambulance haar naar het ziekenhuis vervoerde. Zij maakt het goed. Pim ontvangt van de burgemeester een oorkonde en bronzen medaille van de Maatschappij tot Redding van Drenkelingen.

Een bericht in de krant werd door de Maatschappij tot Redding van Drenkelingen (MRD) opgemerkt. Deze maatschappij is ontstaan in de 18e eeuw toen er veel mensen omkwamen door verdrinking. Er konden toen namelijk nog maar weinig mensen zwemmen. De Maatschappij stelt zich sinds haar ontstaan ten doel om ‘alles te bevorderen dat kan strekken ter voorkoming van verdrinking en tot ontwikkeling van het reddingwezen, voor zover dit op het redden van drenkelingen in de ruimste zin betrekking heeft’. Paul Vasseur, secretaris van de maatschappij, legt uit dat een digitale reddingsmelding voorgelegd wordt aan twee hoogleraren, die een advies uitbrengen voor een eventuele Penning. Hij vertelt over de doelstellingen van de maatschappij maar attendeert ook op de onveiligheid van vele scootmobiels en de twijfelachtige rijvaardigheid van de bestuurders. “80 uitreikingen zijn er in 2016 verricht, de laatste vorige week in Haarlem, waar een mevrouw in het water viel. Haar echtgenoot sprong haar achterna maar raakte bevallen door de kou. Een vluchteling uit Syrië sprong onmiddellijk in het water en redde het echtpaar”, aldus Paul Vasseur.

Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon in Brons
Ruben den Engelse heeft met gevaar voor eigen leven een vrouw gered voor een aanstormende trein bij een spoorwegovergang in Twello. Een oude dame was met haar rollator op de rails gevallen en niet in staat op eigen kracht op te staan, terwijl de sneltrein Apeldoorn-Deventer in volle vaart naderde. Ruben bedenkt zich geen moment, gooit zijn fiets opzij en stormt op de hulpeloze vrouw af, terwijl de trein toeterend dichterbij komt. Hij zorgt ervoor dat ze op kan staan en trekt haar tenslotte van de rails. Een automobilist die alles heeft gevolgd durfde, nadat de trein voorbij was gereden, niet te kijken en kon zijn ogen niet geloven, dat beiden ongedeerd waren en alleen de rollator was geraakt door de trein. Zijn eigen leven heeft Ruben op het spel gezet en dit nauwelijks beseffend stapte hij weer op de fiets omdat hij niet te laat op school wilde komen. Pas later drong het tot hem door, dat hij een mensenleven had gered. “Jouw optreden kan worden bestempeld als menslievend hulpbetoon, waarbij sprake was van moed, beleid en zelfopoffering”, beklemtoont de burgemeester trots. Hij overhandigt Ruben een Koninklijke onderscheiding: De Erepenning voor Menslievend Hulpbetoon in Brons. Een persoonlijke erepenning, voorzien van zijn naam. Deze in 1822 ingestelde Erepenning is, na de Militaire Willemsorde uit 1815, de oudste Nederlandse civiele dapperheidsonderscheiding, om iemand te belonen voor volledig vrijwillig getoond moedig en beleidvol gedrag ten gunste van andere mensen onder levensbedreigende omstandigheden.
Mevrouw Van Grieken, directeur Kanselarij der Nederlandse Orden, richt het woord aan alle aanwezigen en gaat daarbij terug in de geschiedenis van 1822, toen Willem I besloot, ook civiele mensen naast militairen te willen eren, die anderen hadden gered. De organisatie adviseert onder andere over voorstellen tot decoratie, draagt zorg voor het beheer van versierselen van de onderscheidingen en voor correcte verzending ervan aan degenen die ze uitreiken. Ook de ouders van de heldhaftige jongens worden beloond voor de opvoeding van hun kinderen die bijgedragen heeft tot karaktervorming en plichtsgevoel, wat geleid heeft tot de heldendaden.