Het verhaal kan gedramatiseerd worden wat voelt als een drama. Als dit gebeurt dan speelt de emotie ook een belangrijke rol in het verhaal. Het dramatiseren is de spanning opvoeren want dat houdt de aandacht vast. Maar het kan ook dat het verhaal aangedikt wordt op een manier dat het erger wordt dan het is. We zeggen dan: ”die maakt van een mug een olifant”. Een andere wijze van overdrijven is het generaliseren. Als iemand dat doet dan worden de woorden; ‘iedereen, niemand, allemaal en een heleboel’ herhaaldelijk uitgesproken. We herkennen wel de uitspraak: “voor dit werk is niemand te vinden”. Je mag dan constateren dat het gevoel meer zegt dan de realiteit. En dan het gevoel van ‘alles of niks’. Of als alles verkeerd gaat. We herkennen dit allemaal, vooral als het je tegen zit. Je denkt of zegt dan: “het loopt voor geen meter”.

Op één of andere manier maakt overdrijven de zaak duidelijk. De mededeling maakt het zwaarder dan wat het is. Mensen overdrijven niet per se bewust. Of het nu de spontaniteit of teleurstelling is, ons brein overdrijft uit zichzelf om gebeurtenissen beter te onthouden. Door dat overdrijven kunnen je herinneringen weleens flink afwijken van de realiteit. Er is maar één reden waarom dit (onbewust) gedaan wordt. Je wil iets overbrengen en vooral begrepen worden .

‘Overdrijven is om de boodschap met kracht te ondersteunen’.