Waarna het hoofd van de brandweer zijn collega’s ontmoette voor de brandweerkazerne. Herinneringen aan oefeningen werden opgehaald en de gewenste vernieuwing van de kazerne kreeg aandacht. Een rode blusemmer vol lekkernijen werd gegeven met de boodschap: “Wees er zuinig op, het is een collectes item. Mocht u het niet meer willen, dan graag terug geven.” Terwijl de sirenes loeiden en het zwaailicht zwaaide werd er vertrokken richting de Vaassenseweg, de plek waar jaarlijks het carbidschieten plaats vindt. De twee bouwers uit het carbidteam merkten dat hun uitleg aandachtig werd beluisterd. Hetgeen beloond werd met ”wat een vakmanschap”. Jammer voor mevrouw Penninx dat er geen carbid geschoten werd, voor haar zou het de eerste keer geweest zijn daar getuige van te zijn. Het weiland werd verlaten voor een andere locatie met gras, SV Terwolde. Onder het genot van een kop koffie vertelden de afdeling vertegenwoordigers van voetbal, volleybal, dans en senioren gym welke mogelijkheden zij de bevolking bieden om in beweging te blijven. Mevrouw Penninx nam een boeket in ontvangst en was content met het zweetdoekje voor haar man. “U hebt u altijd in het zweet gewerkt voor de gemeente, nu mag u dat doen voor sporten.” Vervolgens werd het afscheidtournee voortgezet richting de kerk, het hart van Terwolde. De locatie waar vele lintjes werden uitgereikt en ooit één werd vergeten.

De burgemeester benadrukte hier dat hij altijd onder de indruk was van de prachtige lichtinval. Op het bankje naast de kerk brandde een kaars van de kindernevendienst. Verleden, heden en toekomst werden benadrukt. Na het beluisteren van een reiszegen werd de kaars blij in ontvangst genomen. Thuis zal deze een mooie plek krijgen. Beiden stapten nog eenmaal in de voor hen zo vertrouwde Citroën. Er werd langs de muziektent gereden waar De Graapendaelers aan het repeteren waren. Alvorens de auto werderom te verlaten werd er genoten van muziek van de Graependalers, ten gehore gebracht in de muziektent. Aan een tafeltje voor de muziektent werd tot slot genoten van een hapje en een drankje. en geluisterd naar nog één nummer, een nummer uit de buurt “Oerend Hard”. Het bedankcadeau van stichting Tamara, een historische pentekening, een tas vol Terwoldse lekkernijen en bloemen pasten nog net bij in de laadbak van “het eendje”. Het afscheidstournee was ten einde maar voor het huiswaarts keren werd een toast uitgebracht op dit prachtige dorp. Het dorp waar burgemeester Penninx heeft genoten van zijn burgemeesterschap, een bijzonder dorp, daar de bevolking regelmatig een beroep op hem deed.

Het was een enerverend afscheid waarin alle markante plekken die Terwolde rijk is onder de aandacht werden gebracht en het waardevolle ervan door uitleg werd bekrachtigd.

De vele indrukken, de hartelijke ontvangsten, wederzijdse betrokkenheid in de gesprekken tijdens dit verrassend, wisselend afscheid zullen beiden nog lang bij blijven.

Of de huidige burgemeester straks als oud burgemeester een oefening bijwoont van de brandweer, toeschouwer zal zijn aan de zijlijn, zich als vrijwilliger aan zal melden, een kerkdienst bij zal wonen of nog eens komt schaatsen, dat zal de toekomst uitwijzen. Hij is in ieder geval voor alles uitgenodigd.