Achttien jaar vaste prik
Donderdagmiddag in Twello, aansluitend in Terwolde: al bijna twee decennia lang wisten klanten precies waar de wagen van Theo Schilder te vinden was. Samen met zijn vrouw Karin en vaste kracht Patricia stond hij jaar in, jaar uit klaar voor liefhebbers van haring, kibbeling, lekkerbekken of bijvoorbeeld de huisgemaakte salades. “We hebben er altijd veel plezier in gehad,” vertelt Theo. “Het contact met mensen, de vaste klantenkring. Eigenlijk is het nooit een dag werken geweest, maar altijd een dag plezier.”

Tijd om gas terug te nemen
Toch is Theo gestopt met de wagen. “We zijn nu zestig, en ik heb al de nodige operaties achter de rug. De orthopeed vroeg: ga je dit echt nog tien jaar volhouden? Het zijn lange dagen, je vertrekt vroeg en komt laat thuis. Vanaf ons dertiende jaar hebben we altijd gewerkt, soms vergeet je dan bijna dat je ook nog een beetje zuinig moet zijn op jezelf,” zegt Theo nuchter. In de viswinkel die het gezin in Volendam heeft, gaat hij voorlopig verder: “Dat is fysiek minder zwaar.”

Succesrecept: taal, salades en gezelligheid
Een groot deel van het succes zat in de mensen. Patricia uit Twello stond jarenlang trouw naast Theo in de wagen. Waar hij en Karin het Volendams spraken, bracht Patricia de taal van de regio mee. Die mix werkte verrassend goed. In het begin ging Karin nog mee op de wagen, maar toen het drukker werd, zorgde zij in Volendam voor de salades, maaltijden en schotels die zo geliefd waren.

Geen opvolger in zicht
De zaken liepen altijd goed. “Het is een prachtig bedrijf met veel vaste klanten,” zegt Theo. “Maar een opvolger vinden is niet eenvoudig. Het zijn hele lange dagen, veel uren. De jeugd kiest liever voor een ander ritme.” Vanuit Spakenburg, IJmuiden en Urk zijn er nog wel mensen benaderd, maar een echte kandidaat diende zich niet aan.

Dorpsplein zonder vis
Voor Twello valt het gemis nog mee – daar staat vaker in de week een viskraam. Maar in Terwolde voelt het als een leegte. Want de viswagen bracht meer dan vis alleen. Het was ook een plek van korte gesprekken, een lach, een stukje reuring. “Even een harinkje happen en bijkletsen met dorpsgenoten” – dat is straks verleden tijd.

Bedankt voor de mooie jaren
Theo besluit met een warm woord aan zijn klanten: “We willen iedereen ontzettend bedanken voor de klandizie en het vertrouwen al die jaren. Het was altijd gezellig, jullie maakten het werk licht. We hebben samen gelachen, gepraat, soms ook gedeeld wat er speelde in het leven. Dat maakt dit vak zo mooi. We hopen dat er ooit iemand opstaat die het stokje overneemt, want Terwolde verdient gewoon een visboer. Tot die tijd: bedankt voor alles – en wie zin heeft, is altijd welkom in Volendam!”