Negatief, maar toch
Vorige maand werd de Twellose SC in Nijverdal geconfronteerd met een corona besmette tegenstander. Gelukkig testen alle Twellonaren negatief, evenwel besloten vijf eerste team spelers voorlopig niet meer deel te nemen aan de externe competitie. Het maakte het ratingverschil, dat er toch al was, met SV Lonneker nog een stukje groter. In Twello, beschermd door spatschermen, trad het achttal de tegenstander desalniettemin met enthousiast spel tegemoet.

Beetje laf?
In een stelling waarin de tegenstander van Frank Nelemans een pion minder had en een inactieve toren werd hem al vroeg op de avond remise aangeboden. Hoewel Nelemans beter stond, was zijn vrees voor het maken van een foutje zo groot tegen een speler met 400 ratingpunten meer, dat hij het aanbod aannam. “Een beetje laf,” vond hijzelf. Het werd ook remise na een partij waarin Jos Barendregt met wit steeds licht initiatief had. Voorwaar een knappe prestatie tegen een tegenstander waartegen hij 1:5 kans had (1-1).

Internationaal
Remco Pihlajamaa speelde een internationale wedstrijd. De grensbewoners zetten op bord 1 een sterke Duitse tegenstander in waartegen Pihlajamaa snel in de verdrukking kwam. Toen de Westfaal verzuimde door te drukken kreeg hij zowaar nog enkele kansen op eerst een winnende stelling, later op een remise-eindspel, maar deze kansen waren aan Pihlajamaa niet besteed. In plaats daarvan belandde hij in een hopeloos eindspel en verloor (1-2).

E-brein
De stand werd tien minuten later weer gelijk getrokken door Hans van Bremen. Na een Pirc-opening waarin zijn tegenstander met wit heel veel tijd verbruikte en later een vrijpion te vroeg doorschoof, kwam Van Bremen in een betere stelling. Met vier minuten op de klok gaf de Tukker na 23 zetten op. Door de pionnenstructuur zou de stelling verslechteren als een van beiden de aanval zou zoeken, dacht René Rouwhorst. Hij had echter geen idee dat hij de betere kansen had. Dat bleek de volgende dag pas, toen zijn e-brein een diep verborgen combinatie vond, maar toen was het remise aanbod allang aangenomen (2½-2½).

Aangeslagen
Vanuit een Italiaanse opening kon Berry Hoogstraten met zwart de witte loper en daarna ook de dame onder druk zetten. Na een mindere zet behield Hoogstraten wel het initiatief, maar miste in tijdnood de sterkste voortzetting, waarna tot remise werd besloten (3-3). Laurens de Vries was duidelijk aangeslagen na de in de aanhef genoemde misgreep, en toonde na afloop de betere voorzetting. Het remise voorstel halverwege de avond van Hans Hertgers werd na lang bestuderen van de overige borden afgeslagen door de Twentenaren. Juist ingeschat, zoals uit de uitslag blijkt (3-5).