Dubbelschaak
De 1-0 stond al bij aanvang op het scorebord. De tegenstander van tweede bordspeler Wobbe de Vries kwam niet opdagen en dat betekende reglementair 1-0. De 2-0 stond bij wijze van spreken nog sneller op de teller dan de 1-0. Jos Barendregt overrompelde zijn opponent en forceerde mat na een dubbelschaak. Kees Kuijk begon opportuun, kreeg een licht overwicht maar kon dat voordeel niet verzilveren omdat alles bekwaam werd gepareerd. Toen er geen beweging meer in de partij zat, werd remise voorgesteld. Mede gezien de 2-0 voorsprong accepteerde Kuijk het aanbod. (2½-½)

Twee pionnen voor en toen …
De nestor van het team, Hans Hertgers, kwam na een Siciliaanse verdediging met wit goed uit de opening en kreeg licht voordeel, maar zijn tegenspeler verweerde zich nauwkeurig en vond het juiste tegenspel. De partij belandde in een eindspel met ongelijke lopers en zat er voor beiden geen winst meer in. Op bord 7 stond Frank Nelemans op een gegeven moment twee pionnen voor en had een enorme tijdvoorsprong (55 tegen 7 minuten). Helaas blunderde Nelemans: hij pakte het verkeerde stuk en moest reglementair daar een zet mee doen. Toen was het direct pot-remise. (3½-1½)

Geweigerd offer
Laurens de Vries speelde een voorzichtige opening en dito middenspel. Hij kwam in een winnend eindspel terecht nadat zijn paardenpaar een loper onschadelijk had gemaakt en een vrijpion creëerde. Maar helaas ging De Vries in de fout en gaf een stuk weg en hielp hiermee Het Zwarte Paard met 3½-2½ weer in het zadel. Hoewel René Rouwhorst meer ruimte had op bord 6, anticipeerde zijn tegenstander goed op Rouwhorsts plannen, waarbij wel veel tijd werd verbruikt. Ook toen Rouwhorst een stuk offerde, dat door de Ommenaar werd geweigerd, werd lang nagedacht. Hierna brak de stelling open. De tegenstander raakte van slag en Rouwhorst veroverde simpel twee torens. (4½-2½)

Druk van de klok
“Tja, dat kan ook,” zuchtte Henk Casteel, die op dat moment nog niet wist dat Twello de buit binnen had, en dat de druk van de ketel was. Casteel had minder dan een minuut, voelde de druk van de klok en was naarstig op zoek naar de winnende aanval. Hij verloor daarbij zijn verdediging uit het oog waardoor een pion verloren ging. Tja, jammer dus. Temeer omdat hij even daarvoor de winnende voortzetting had gemist. Toen even later de dames werden geruild kon Casteel zelfs een halfje vergeten. Eindstand 4½-3½.