Pion bepaalt resultaat

Twello begon niet goed aan de strijd. Aan bord 1 was Remco Pihlajamaa niet op de hoogte van de ins en outs van een geniepig pionoffer in het Scandinavisch. Tegen beter weten in nam hij het aan en werd vervolgens volledig overspeeld door zijn sterke tegenstander waartegen Pihlajamaa op papier slechts 25% winstkans had. Aan bord 2 had Jos Barendregt met zwart ook een 2000+ tegenspeler, maar hier ging het beter. Op de 24e zet mocht zijn tegenstander een pion niet terugslaan wegens torenverlies, en een zet later liep de witspeler tot verbazing van Barendregt met open ogen in de val die enkele zetten later damewinst opleverde voor de Twellonaar.

Cadeautjes

Een rollercoaster op bord 3 waar Carlo Buijvoets op zet 15 de dame won om deze compleet onnodig op zet 20 weer in te leveren. Wat restte was een kwaliteit voor Buijvoets tegen een ijzersterk loperpaar. Toen Buijvoets met herhaling van zetten wilde berusten in remise, greep zijn opponent verschrikkelijk mis en leverde een volle toren in. In een moment van onachtzaamheid verloor Johan van Ommen op bord 4 een loper door een gemeen valletje. Het werd bikkelen voor de TSC’er om er nog iets van te maken en dat lukte met zijn verbonden vrijpionnen wat net voldoende was om er nog remise uit te slepen.

Onhandig ongedekt

In een stelling waarin Gerard Bons een beetje ruimtevoordeel had, manoeuvreerde hij zijn dame onhandig en ook nog ongedekt achter een gepende pion. Deze blunder kostte de vijfde bord speler een paard en enkele zetten later de partij. Gerald Visch speelde aan bord 6 met zwart en kwam in de opening een pion voor. Hoewel Visch naar eigen zeggen gedurende de partij steeds wat beter stond, moest hij wel blijven opletten. In het eindspel veroverde Visch een stuk waarna zijn tegenstander capituleerde.

Gedurfd aanvallen

Kees Kuijk trof aan bord 7 een behoedzame tegenstander en dat bracht hem tot iets te gedurfd aanvalsspel. Het kostte Kuijk een pion en later een kwaliteit. Zijn tegenstander overzag echter niet de mogelijkheden die Kuijk had op de koningsstelling. De Nijverdaller offerde een toren, maar moest toch de vlag strijken. Het dreigende mat op g7 kon alleen voorkomen worden door verder materiaalverlies.

Dankzij studie

De stand stond 4-2 voor Twello toen Laurens de Vries op bord 8 met materiële achterstand aan het eindspel begon. De Vries kon zich, tientallen zetten lang, geen foutje permitteren, maar is door eindspelstudie daarin behoorlijk bedreven geworden. Hij sleepte het beslissende halfje uit het vuur waarna door de genoemde remise op bord 4 een 5-3 eindstand in het voordeel van de Twellonaren op het scorebord stond.