Tijdens de algemene beschouwingen van de Voorster gemeenteraad op maandag 28 oktober jl. heeft Arend Jansen, van Lijst Arend, zijn zorgen uitgesproken over de visie Voorst onder de loep, ook wel Zodus! geheten. Hij betoogde dat hierin een beeld geschapen wordt van onze samenleving dat hij, als geboren en getogen Voorstenaar, niet herkent. Hij zei: ‘Beleidsnotities van de gemeente hebben een hoog gehalte aan verwachtingen, toekomstbeelden en visies maar concreet zijn ze zelden. Wij zijn hier meer van: blijf maar met je beide benen op de grond staan.’

Arend illustreerde zijn verhaal met teksten uit de notitie ‘Voorst onder de loep’. Teksten als: het realiseren van de brede transformatieagenda, gezond en ontspannen samenleven, kinderen groeien veilig op, iedereen mag er zijn. Dit alles moet gerealiseerd worden door coaches voor sport, cultuur, bewegen en taal. Hij wees erop dat ouders in de eerste plaats zelf verantwoordelijk zijn voor hun kinderen en dat Voorst altijd al een rijk verenigingsleven heeft gehad. Hij vond het allemaal nogal opgezwollen taalgebruik.

Arend eindigde met het eigen gedicht Bellen bloazen. Dit was geïnspireerd door Dick Bruna’s gedicht Nijntje op de fietse, een boekje in het streekdialect, dat ouders in Salland krijgen bij de aangifte van hun kind:

’t Was een mooie dag in Voorst,

Nijntje dach: Weet ie wa’w doot?

Wule goat wat bellen bloazen,

gèèl en greun en blauw en rood!

Nijntje ging toen an ‘t bloazen,

völle waren d’r al gauw.

Dus toen riepen alle leu:

Ik wil rood! Nee, greun! Nee, blauw!

Zo kwammen d’r völle coaches:

sport, cultuur, bewegen, taal.

’t Ging ruum boaven de begroting,

die plukten Voorst dus finoal kaal.

Nijn werd noe wel koplóper!

Gaf de bellen toen een kus,

doardeur knapten al die bellen:

lucht en zepe was ‘t. Zodus!

Daarna blies hij zeepbellen de raadszaal in. Ze knapten allemaal.