Twello- Dit is mijn nieuwe wapenspreuk, die van de stad Parijs. Geschommeld heeft het toen ik op vrijdag 15 juni uitgleed in de modder in de heuvels van Nepal. De pees tussen knie en bovenbeenspier gescheurd. Vervoer naar Nederland, ( veertien dagen eerder dan gepland!!!), operatie in Deventer Ziekenhuizen, revalidatie in Randerode, Apeldoorn. Na bijna zeven weken ben ik donderdag, 23 augustus, weer thuis. Ik schrijf jullie deze brief vooral om jullie te bedanken voor de vele kaarten, mails, telefoontjes, bezoekjes.
Ik wist niet dat wanneer je in het ziekenhuis of welk gezondheidscentrum ook ligt, een kaart zoveel kan betekenen. Het zijn klaterende beekjes, die je verbinden met de grote rivier, die jouw dorp is. Ik reageer nog persoonlijk op deze wensen. Intussen ben ik tussen de bedrijven door gestart met twee grote acties voor studenten in Nepal. Lees de Klompenkrant en kom naar de oecumenische dienst tijdens het Klompenfeest op zondag 9 september. Mijn ervaringen in een ziekenhuis in Nepal, in Deventer en in het revalidatiecentrum Randerode wil ik nog eens opschrijven, Eerst maar even ‘Nepal ’op de rit krijgen.
Het heeft geschommeld op de golven en vanzelf ging het niet om het bootje enigszins in balans te houden. Dat jullie dit korte dankbericht lezen wil zeggen dat ik niet kopje onder ben gegaan. Ik zie jullie graag, zoals de Vlamingen het zeggen, op het Klompenfeest.
Wiel
(palme060@gmail.com)
woensdag 22 augustus 2018
