Hoewel op een andere locatie dan het gemeentehuis en op een vroeger tijdstip van aanvang, namelijk 18.00 uur in plaats van 19.30 uur, kunnen dat geen redenen zijn geweest waarom de bijeenkomsten tergend lang duurden. De voorzitters zijn routiniers die weten hoe de hamer te hanteren, raadsleden dienen hun huiswerk te hebben gedaan en insprekers krijgen instructies omtrent de werkwijze en het ‘hoe heurt ’t eigenlijk’. Toch kon niet worden voorkomen, dat de eerste RTG tot voorbij middernacht duurde en ook de tweede RTG téveel wachttijd vroeg van aanwezigen. Het mogelijke gevolg; gedemotiveerde burgers die een volgende bijeenkomst gaan mijden.

De huidige tijd zou een reden kunnen zijn, waarom alles langer duurt. Toegegeven, de voorschriften vergen organisatie en tijd, maar is feitelijk ook te verwaarlozen. Een wisseling aan de tafels is gebruikelijk bij een RTG, alleen het reinigen van de plekken komt daar nu bij. Echter, daarvoor zijn extra mensen aanwezig om dit snel te realiseren en het leidde dan ook niet tot tijdsverlies. Ook de verstaanbaarheid van de sprekers was uitstekend, vele malen beter dan ooit in het gemeentehuis. Een van de knelpunten diende zich op de maandagavond al aan. Insprekers hielden een ellenlang betoog omtrent hun onderwerp, waarbij de inhoud bij een ieder bekend was. Desondanks vond veelvuldig herkauwen van informatie plaats. Zelfs toen de voorzitter een spreker maande om het slotpleidooi kort te houden, werd dit genegeerd door de spreker zonder ingrijpen van de gespreksleider.

Sprekers wordt verzocht om hun epistels naderhand aan te leveren bij de Griffie. Wat is er mis met het op voorhand informeren van de aanwezigen over hetgeen wordt gepredikt? Laat raadsleden meelezen, zodat ze niet achteraf -tig vragen moeten stellen omdat een verhaal van 10 minuten nu eenmaal niet woordelijk kan worden naverteld. Niets is geestdodender dan ellenlange monotone, van té dure woorden voorziene monologen aan te horen die veelal gaan over hoe het was. Oplossingen liggen juist in hoe het is of hoe het kan worden. Sprekers dienen informatie te geven, luisteraars absorberen die informatie en pakken het antwoord. Nu verzanden gesprekken in vragenvuren en wil ieder raadslid een stukje van de puzzel.

Het zou goed zijn, dat de handboeken nog eens onder de loep worden genomen, ter voorbereiding van de aanstaande raadsvergaderingen. Wanneer burgerparticipatie een van de intenties is, waarop sowieso nog té vaak kritiek komt vanuit de burger, valt hier winst te behalen. Een RTG is geen voorleeswedstrijd en raadsleden zijn geen advocaten die dienen te pleiten voor recht of onrecht. ‘Wie ben je’ en ‘wat wil je’ en dat dan in een paar minuten. Raadsleden, trek uw laarzen aan en ga veldwerken. De drempel van uw paleis is voor vele burgers te hoog. En wanneer u dan toch op ontdekkingsreis bent, leg uw oren te luister bij overlast en pak een wit tissue om roet te meten. Ga naast uw kiezers staan, leer ze te begrijpen en ga samenwerken, vóórdat ze u slapeloze nachten gaan bezorgen.