​We gaan bij de 42-jarige Alex Frederiks op de koffie. Hij viert zeer binnenkort een klein feestje met de groep, want Alex woont dan 25 jaren bij Zozijn aan de Molenallee in Wilp. Alex heeft een heel actief leven, waar hij anderen ook graag in mee laat delen. Een fanatiek zwemmer, maakt graag wandelingen en is ook veel op de fiets te vinden. “Iedereen hoort gewoon te kunnen sporten op z’n eigen niveau” aldus Alex, waarbij hij ook een sterk oog voor anderen heeft. Hij betrekt graag de mensen om zich heen bij activiteiten in zijn leven en is daarbij ook zorgzaam.

Actieve zwemmer met ambities

Direct is duidelijk dat we een grote gemene deler hebben, want Alex is gek op zwemmen. “Ik zwem minimaal twee keer per week, bij De Scheg en op het terrein (van Zozijn red.).” En op de vraag of hij dan alleen zwemt? “In Deventer is dat met zwemvereniging De Klup. Momenteel zit ik in een wisselgroep en wil ik doorstromen naar de wedstrijdgroep. Maar daar moet ik extra voor trainen.” Vooralsnog is het even afwachten wat de mogelijkheden zijn vanwege Corona en is Alex al langere tijd niet in De Scheg geweest. Wel kan er worden gezwommen in het zwembad van Zozijn. Zijn favoriete slag? Borstcrawl!

Ambassadeur aangepast sporten

Sinds december 2020/januari 2021 is Alex ambassadeur, de exacte datum weet hij niet. Hij zet zich in voor Uniek Sporten en Voorst Actief. “Mensen kenden mij al wel en zeiden; dat is iets voor jou! Waarom ik het doe? Om mensen in de gemeente Voorst een beetje meer aan het sporten te helpen. Met hulp want het is allemaal aangepast natuurlijk.” Dus Alex, jij wilt eigenlijk dat iedereen in beweging gaat komen? “Ja en iedereen op z’n eigen niveau.” En wat voor sporten kunnen dat dan zijn? “Aangepast zwemmen, aangepast wandelen, tja het kan eigenlijk van alles zijn.” Voetballen is ook mogelijk en Alex heeft zelf gevoetbald.

De moeilijke tijd van Corona

De tijd van Corona welke achter ons ligt, was voor Alex heel moeilijk. “Ik dacht dat de wereld verging maar dat is niet gebeurt!” Het was lastig voor Alex, want hij wilde maar mocht niet naar buiten. Na een paar weken van wennen en acclimatiseren ging Alex toch zelfstandig stappen ondernemen, want Alex is een ondernemende man. Zou hij weer naar buiten kunnen? Zou hij weer kunnen zwemmen? Alex geeft niet snel op, komt zelf tot acties, gaat op onderzoek uit en zoekt mogelijkheden om weer in beweging te komen. Dat is ook de kracht van Alex, zo wordt het bevestigd door zijn begeleider tijdens het gesprek.

De ambassadeur gaat op stap

Door Corona heeft Alex zijn taken als ambassadeur nog niet echt actief kunnen uitvoeren, maar daar gaat nu wat verandering in komen. “Ik word wel eens gevraagd om te kijken of aanpassingen goed te doen zijn. Over een paar weken ben ik bij SV Twello en moet ik kijken of dat aangepast is.” En wat ga je daar dan doen Alex? “Volgens mij moet ik iets uittesten of het wel toegankelijk is voor mensen met een beperking.” Er is enige tijd geleden ook een leuk filmpje opgenomen met Alex, waarin hij kort over zichtzelf verteld. Het filmpje is te vinden via de link https://kijkindekernen.nl/uitgelicht/ontmoet-alex-onze-ambassadeur-aangepast-sporten-1

Werken bij Het Volkshuis

Driemaal in de week gaat Alex naar z’n werk in Deventer. ‘Een ongewoon goed lunchcafé in hartje Deventer. Ongewoon omdat er twintig mensen met een verstandgelijke handicap werken’ kopt de tekst op de website van Het Volkshuis. Alex heeft daarvoor zelf het initiatief genomen om te bezien of hij er zou kunnen werken. Hij zag in het begin op tegen het werk. “Ik had veel moeite met hoe mensen naar mij kijken” aldus Alex. “Nu heb ik dat niet meer zo omdat ik er wel aan gewend bent.” Alex kreeg tijdens het werk begeleiding, waardoor hij werd gemotiveerd om niet alleen in de keuken te werken, maar ook in de bediening te gaan en mensen te ontmoeten.

‘Ik ben zoals ik ben!’

Aan Alex de vraag, hoe de bezoekers naar hem keken. “Ik dacht in het begin, mensen zullen wel raar opkijken naar mij hoe ik ben. Ik was meer op mezelf en wat stillig.” Maar keken de mensen raar naar jou Alex? “Nee, eigenlijk niet. Ik ben iemand die zich van tevoren druk kan maken en dan is er achteraf eigenlijk helemaal niks aan de hand. Maar ik ben zoals ik ben!”

Alex tussen de mensen

Het contact met de bezoekers in Het Volkshuis is een mooie brug naar de vraag, hoe Alex omgaat met de mensen. “Je zult bij mij altijd een hele brede vriendengroep om me heen zien staan. En ja, we proberen allemaal met elkaar respect te hebben voor elkaar.” Wie is die groep om jou heen Alex? “Dat zijn de groepsmensen natuurlijk ook, vrienden, vriendinnen, collega’s op het werk. Ik ben eigenlijk een heel bezig baasje. Je zult mij ook niet vaak alleen zien staan.”

Hoe kijkt de wereld naar jou?

Heb je het vaker dat jij jezelf de vraag stelt, hoe mensen naar jou kijken? “Bij het sporten en bewegen met de vereniging. Het is heel anders, je leert nieuwe mensen kennen maar die nemen je ook gelijk mee. Dat is fantastisch om te zien.” Dus het was wel spannend, je maakt je er wel druk om, maar uiteindelijk valt het wel mee? “Ja, en eigenlijk is dat met name gekomen door de onzekerheid met de persconferenties, dat ik daardoor wat meer onzeker ben. Of ik het wel goed doe, of ik me wel aan de regels hou.” Alex doelt hier met name op de Corona regels, wat mag wel en niet. Het was een rode draad in het leven van Alex in het afgelopen jaar.

Hoe kijk jij naar de wereld?

Als we het hebben over hoe mensen met je omgaan, ging het in alle situaties goed. Je werd geaccepteerd zoals je bent. Nu draai ik het om; hoe ga jij met andere mensen om? “Ik denk dat ik ook respect heb voor mijn vrienden en vriendinnen. Je bent toch allemaal hetzelfde eigenlijk. En je behoort respect te hebben met elkaar en elkaar te accepteren.” En de spreker vervolgt: “Ik ben iemand die anderen graag wil helpen. Alex wil het altijd voor iedereen naar z’n zin maken. Altijd eerst denken aan de ander en dan aan zichzelf. Dat is af en toe ook niet goed voor mij.” Wat is daar dan niet goed aan Alex? “Dan kan ik de wereld voor de ander niet veranderen en dan ben ik boos op mezelf, dat ik het niet voor elkaar heb kunnen krijgen.” Dat is lastig Alex, want je kan anderen niet altijd veranderen. “Dat is ook lastig, maar ik wil het wel altijd.”

We lopen tot slot over het terrein, op zoek naar een leuke plek voor een toffe foto. De sociale mens Alex straalt ook nu een en al vriendelijkheid uit. Oog voor de mensen, vriendelijk kijken en af en toe je hand opsteken. Al reageert lang niet iedereen, het is voor Alex geen reden om dan maar niet te groeten. Dat is een prachtig statement; zijn wie je bent en doen wat je doet omdat het bij je past.