De mensen die betrokken zijn bij het traditionele kerkwinkeltje wat af en toe werd georganiseerd hebben het dit jaa voor de eerste keer over een heel andere boeg gegooid. Natuurlijk werden ook tijdens deze editie de gebruikelijke zelf brei- en bakartikelen te koop aangeboden, maar er was meer, veel meer. Omdat het unieke Naberorgel van de Cosmas en Damianuskerk heel erg aan een restauratie toe is, zijn alle creatieve ideeën om de benodigde fondsen om die restauratie te bekostigen zeer welkom. Dat te meer, omdat na onderzoek gebleken is dat tijdens de voorgaande restauratie op sommige plaatsen inferieure materialen zijn gebruikt, waardoor, voor een gedegen herstel meer werk verricht zal moeten worden dan vooraf voorzien, met als gevolg dat die restauratie aanzienlijk duurder uit zal vallen dan eerst gedacht. Maar, gelukkig is daar de gemeenschap.

Het kerkwinkeltje werd dit keer dus een heuse kerst brocante markt, en wat voor één. De pr dame van het comité, Alie Ensink, had vooraf alle haar bekende bronnen ingeseind over het unieke karakter van de markt. Daarbij had ze niets te veel gezegd. De kerk was veranderd in een hele grote overdekte markthal, met de eeuwenoude muurschilderingen voor de sfeer en het Naberorgel, waar het allemaal om te doen was, op de achtergrond. Vooral vrijdags was er zoveel publiek dat de mensen buiten in de rij moesten wachten voor ze langzaam naar binnen konden schuifelen. Er viel ongelofelijk veel te zien en, natuurlijk te kopen. Dat laatste gebeurde gelukkig ook massaal. Na afloop kon een groot bedrag worden bijgeschreven op de rekening van het restauratiefonds. Feest dus, voor de bezoekers én de organisatoren en iedereen die in Terwolde de kerk graag in het midden willen laten staan.

Hoe kwamen de organisatoren nou aan al die unieke brocante stukken? Dat bleek een stuk eenvoudiger dan een simpele buitenstaander zou vermoeden. Ieder jaar wordt in Terwolde een grote brocante markt georganiseerd, waarvan de opbrengst, juist ja, ten goede komt aan het restauratiefonds. Voor de gelegenheid is nu al geput uit de al aangelegde voorraad spullen, die op deze manier al vroegtijdig ten gelde konden worden gemaakt. Een simpele win-win situatie dus, met uiteindelijk het zelfde restauratiefonds als mooi gespekte spaarpot als lachende derde.

Bijschrift: Minie de Weerd in een prachtig antiek stoeltje dat zij wel graag aan zou willen schaffen. Mooi daarbij is, dat Minie een Schotse jas van Marino wol draagt die zij vorig jaar op de brocante markt in Terwolde had aangeschaft, in dezelfde kleur als de bekleding van de stoel.