Kwiek en vlug beweegt Jopie zich van koffiezetapparaat naar huiskamer, waar de bewoners zich verzamelen voor een bakkie troost. Speciaal voor vandaag is Cor benoemd tot loco-burgemeester. Terwijl we samen de instructies van Jopie opvolgen, waaien nog wat bezoekers aan. Iedereen is welkom in de Benring. In mooie zondagse kopjes met een gouden randje en voorzien van heerlijke cake van bakker Bril, wordt de koffie uitgeserveerd.

Dat gaat met zorg en een praatje gepaard. Als iedereen is voorzien is het tijd voor de vrijwilligers, de loco-burgemeester en zijn collega burgemeester om zelf de koffie te proeven. Deze smaakt voortreffelijk! En zoals dat gaat als je samen koffie drinkt; je raakt aan de praat.

Cor vertelt dat hij is geboren en getogen op landgoed het Hartelaer, op een inmiddels verdwenen boerderij. Samen met zijn echtgenote woonde hij lange tijd in Wilp. Nu is hij weduwnaar en woont sinds drie jaar in de Benring. Hij vertelt: ‘Ik ben herstellend van een TIA. Dankzij hulp van de fysio gaat het gelukkig een stuk beter.’ Cor blijft in beweging door het hondje van de buurman uit te laten en in het weekend te fietsen met een andere buurman, die doordeweeks als postbode werkt. Minstens zo belangrijk als zijn lichamelijke conditie, is zijn geestelijk welzijn. ‘Ik vind het heerlijk dat ik nu onder de mensen ben. Mijn leven lang heb ik best een teruggetrokken leven geleid en het voelt bevrijdend om uit mijn schulp te kruipen.’ De waardering die Cor krijgt als bewoner en vrijwilliger van de Benring ervaart hij als grote rijkdom.

‘Goa es kieken hoe het gaet met mekoare. Omkijken naar elkaar is belangrijk! Dat is niet je bemoeien met; dat is je inzetten voor je medemens’, weet Jopie zeker. Ze woont al vijf jaar met heel veel plezier in de Benring. ‘Het is best wel bijzonder dat het beeld van de Benring van veel mensen in dorp Voorst niet positief is, terwijl het juist super fijn is om hier te mogen wonen. Eigenlijk wachten mensen vaak veel te lang met verhuizen, wat jammer is.’ Jopie zette de stap vijf jaar geleden na het overlijden van haar echtgenoot. Ze kan het wonen op de Benring aan iedereen aanraden, een betere ambassadeur is er niet. Ze vertelt over haar drie getrouwde zonen en haar 7 kleinkinderen, waarvan er eentje op dit moment in Mexico verblijft. Al vertellend houdt ze in de gaten of iedereen nog van koffie is voorzien. Van de jongste (21) tot de oudste inwoner (94), aan de koffie-vrijwilligers van de Benring kun je dat met een gerust hart overlaten!

Paula Jorritsma-Verkade

mei 2024

De burgemeester gaat voor het redactieteam van de vrijwilligerscentrale op “vrijwilligersreis” en schrijft daarover. Vrijwillige fotograaf Peter Bothof gaat mee en maakt de foto’s.