De potstal is een middeleeuwse vorm van veestal, waarbij de dieren na het legen van de “pot” in een diep gat staan. De bodem groeit echter gedurende het jaar langzaam maar zeker door het toevoegen van mest door de dieren en strooisel door de boer, totdat zij in het voorjaar weer boven alles uittorenen. Het op die manier geproduceerde residu, bestaande uit mest en strooisel, vroeger aangevuld met heideplaggen, wordt vervolgens een paar jaar opzij gezet om te verteren tot de meest rijke tuinmest die een teler zich maar kan wensen.

Het gaat bij de Lakenvelder Hoeve natuurlijk in de eerste plaats om de dieren. Eddy van Oorspronk houdt, als rasechte `grote` hobbyboer de dieren in de eerste plaats voor zijn plezier. Hij streeft daarbij na om zo hoog mogelijk te scoren in de rangen van het Lakenvelder stamboek. De ultieme bekroningen die collega´s van hem nastreven, om via veekeuringen prijzen voor zichzelf en lauwerkransen voor de dieren te bemachtigen laat hij aan zich voorbij gaan omdat het risico op veeziekte besmettingen hem veel te groot zijn. Het neemt niet weg dat zij, terecht, bijzonder trots is op zijn kudde van momenteel 34 dieren. De dieren die tijdens de open dagen jaarlijks voor een deel in hun behuizing achter hekken worden gefixeerd, lopen het hele jaar met vrije uitloop buiten, waarbij het opvalt dat zij geen enkel probleem ondervinden door temperatuurwisselingen. Als er echter een paar druppels neerslag neerdalen, dan ontstaat onmiddellijk een file naar hun stal waar zij hun beschutting opzoeken, “Tja, ook op dat terrein zijn het net mensen”, meldt Van Oorspronk.

De Lakenvelders blijken echte schoonheidskoninginnen. De dieren zien er schitterend uit, ze glimmen door het goede leven en het beste (niet te rijke) voer en zij poetsen zichzelf en elkaar zo vaak en zorgvuldig op zodat er geen vlekje te vinden is dat er niet hoort. Bijzonder bij de eisen van het Lakenvelder stamboek is dat de maatvoeringen 3en 3exterieureisen die bij andere stamboekvee rassen zo belangrijk zijn, bij dit stamboek minder gewicht in de schaal leggen dan de vorm, breedte en goede ligging van het laken van de dieren. Dat laken is de zuiver witte band die rond de romp van de dieren lijkt gewikkeld, zonder schoft of achterhand te raken. De kleuren van de dieren zelf zijn overwegend rood met een wit laken, maar ook zwarte met hetzelfde smetteloze laken komen voor. Op het erf van Van Oorspronk lopen overwegend rode Lakenvelders, maar er zijn ook een drietal zwarte dieren te vinden (zoals veel boeren dat ook bij andere rassen doen, ter accentuatie van de kleurstelling).