Een top jeugdorkest!
Het jeugdorkest opende met; Klaar voor de start. De oudere jeugdleden zongen dit nummer, waarbij de jongere jeugd danste. Aan het eind haalden zij voorzitter Hugo Hoitink op voor het welkomstwoord. Het jeugdorkest, onder leiding van Annet van Wijngeeren en Heidi Wijnmaalen, bracht in totaal tien nummers ten gehore, zoals bijvoorbeeld het instrumentale When you’re gone en de zangnummers Dynamite. De zangers / zangeressen van deze nummers waren Robin Hissink, Marloes van Geijtebeek, Laureen Holthuis en Muriël Meijerink, Silke Westen en Mariël van Wijngeeren. De dirigenten vinden het belangrijk, dat de jeugd op verschillende instrumenten kunnen spelen en daarnaast eventueel kunnen zingen en dansen. Plezier staat voorop. Deze jeugd kan niet alleen muziek maken, maar ook goed acteren.
Afscheid jeugd
Met het zingen van Let it be namen zeven jeugdleden afscheid van het jeugdorkest. Vijf van hen (Mariël van Wijngeeren, Robin Hissink, Marloes van Geijtebeek, Muriël Meijerink en Laureen Holthuis) gaan over naar het A-orkest. Vervolgens werden de vaders / moeders / tante / zus van jeugdleden, die lid zijn van het A-orkest gevraagd mee te doen. Op de melodie van Mooi man hadden de dirigenten een tekst geschreven met de titel Mooi Mon–dolia. De kinderen en A-orkestleden vonden het geweldig om samen op de bühne te staan. Lieneke Velderman is op haar gitaar een zeer stabiele factor in het orkest. Het jeugdorkest sloot af met Little talks, gevolgd door een daverend en welverdiend applaus.
Afwisselend A-orkest
Onder leiding van Heidi Wijnmaalen bracht het A-orkest tien nummers. Begonnen werd met een stevig instrumentaal nummer He’s a Pirate, de titelsong van de film Pirates of the Caribean. Met het zangnummer Non je ne regrettie rien, van Edith Piaf liet dirigente en zangeres Heidi Wijnmaalen een andere kant van zichzelf zien. Met Basin Street Blues werd aangetoond dat ook Rythm en Blues tot de mogelijkheden behoren. Robin Hissink zong uitstekend het mooie Dapper en Sterk, van Jim Bakkum. Daarna volgde Bestel maar en Niet of nooit geweest. Michel Kleverwal en Robin Hissink zongen dit nummer en Hugo Hoitink nam de mondharmonicasolo voor zijn rekening. Bij het publiek ging Paradise by the dashboardlight, van Meat Loaf er als koek in. Michel Kleverwal, Tina Wassink, Mariël en Marlou van Wijngeeren zongen het, waarbij Ellen Bannink en Stefan Schols het dansen voor hun rekening namen.
Verrassende Sketch en acts
Bij het laatste onderdeel van de avond; de sketch, liedjes en andere acts kwamen de leden verrassend voor de dag. Met Als ik toch eens rijk was, uit de musical Anatevka, ging Mondolia terug in de tijd. Heidi zong hét nummer van hoofdrolspeler Tevje, destijds vertolkt door Lex Goudsmits. Hugo Hoitink begeleidde haar op piano. Daarna volgde een bijzondere dansact. De dames gekleed in het zwart / wit lieten het publiek in verwarring achter, omdat men niet goed kon zien, hoe ze dat nu deden. Pasjes, die eigenlijk niet kunnen. In het Central Parc van New York hielden een aantal mensen lunchpauze en toen ontstond er zomaar een bijzonder muzikaal groepje, dat het zangnummer Blurred Lines bracht. Het werd ondersteunt door een aantal muzikanten met speelgoedinstrumenten.
Van WC naar romantiek tot meezingen
De toiletjuffrouw gespeeld door Mieke was zo trots op haar werk, dat zij een ode bracht aan de WC. Van een dagelijks gebruiksvoorwerp stapten ze over naar het romantische nummer You’re the reason. Mariël zong het erg gevoelig en haar zus Marlou begeleidde haar op piano. De avond werd afgesloten met een gezellige Schlagermedley Ich bin wie Du, Du, Ein Festival der Liebe en Schöne Maid werden in bijpassende kleding Het publiek zong uit volle borst mee. Voorzitter Hugo Hoitink bedankte het publiek waarna Ein Festival der Liebe door iedereen werd meegezongen. Rond 23.00 uur viel het doek. Mondolia kan terug kijken op een meer dan geslaagde uitvoering! Houd de website www.mondolia.nl, facebookpagina www.facebook.com/mondolia en twitteraccount @mavmondolia in de gaten!