Daarbij wordt een gemiddelde worp van drie lammeren per jaar ook op hoge prijs gesteld en de dieren moeten in de weg van alle vee voldoende vleesopbrengst hebben. Het Swifter schapenras is bij uitstek op die criteria gefokt. Zij zijn doorgaans gezond, lammeren makkelijk af en voldoen over het algemeen uitstekend aan de productiecriteria. En dan volgen natuurlijk de kwaliteiten van de individuele fokker en zijn dieren. Het bedrijf van de familie Teunissen voldoet aan de hoogste gezondheidsgraad. Daarnaast zijn zij niet alleen zeer begaan met hun dieren, zij hebben ook een simpele lijn ten aanzien van vererving en fokresultaten. “Als je,” volgens Ab Teunissen, “steeds gebruik maakt van hoog gekwalificeerde rammen, dan wordt in de loop van de tijd vanzelf de kwaliteit van de ooien opgewaardeerd.” Dat is bij een bezoek aan het bedrijf van Teunissen, zelfs voor een leek op fokgebied, vrij duidelijk te zien.
De titel werd gewonnen op de Dag van het Schaap in Ermelo, een evenement dat een keer in de twee jaar wordt georganiseerd. De titel dekt bij dit evenement de lading helemaal. In een aantal hallen en in de omringende ruimte vinden dan iedere keer allerlei activiteiten plaats gerelateerd aan het schaap. Natuurlijk vinden er per ras in een hal de verschillende schapenkeuringen plaats, in een andere hal allerlei activiteiten met producten van schaap-gerelateerde producten, zoals vilten, schapenscheren en een hal waar alle rassen gepresenteerd worden. Tussen al dat gekrioel wandelt een oudere keurmeester met enkele secondanten rond, Henk Slaghuis, die in de loop van de dag tien dieren uit de menigte aanwijst die later in een aparte ring mee mogen dingen naar de titel van het beste schaap van Nederland. Toen bij die tien aangewezen superdieren twee Swifter schapen bleken te zijn aangemerkt ste4eg in het kamp van de Swifter fokvereniging een luid gejuich op, want zij waren tot nu toe nog nooit in de prijzen gevallen. Toen echter na een spannende afvalrace, zoals dat bij een miss verkiezing hoort ooi 931 van Teunissen de hoofdprijs wist binnen te slepen braken de Swifters (de fokkers, niet de schapen) bijna de tent af. Het binnenhalen van de winst was nog een dubbeltje op z’n kant, want in de finale ging het tussen een Rouge l’ Oust ram en Swifter ooi. Beiden voldeden in feite op dezelfde wijze aan de hoge ras kwalificaties. Uiteindelijk werd het gegeven doorslaggevend dat de ooi van Teunissen dit voorjaar vier lammeren had geworpen en drie grootgebracht, terwijl conditie en exterieur op het moment van keuring al weer gelijkwaardig was aan die van de ram.
Na het binnenhalen van de volle winst brak voor Ab en Hermien Teunissen de volle hectiek uit. Naast alle welgemeende felicitaties van collega fokkers en alle anderen uit de schapenwereld kwamen mensen van de Russische ambassade hun opwachting maken om mee te spieken over het fokresultaat. Thuis stonden in een niet aflatende rij collega fokkers uit binnen en buitenland op de stoep. En binnen het eigen gezin werd een al bestaande race om de beste nog wat verder geaccentueerd. Alle leden van het gezin Teunissen doen namelijk mee in de race om hun dieren zo goed en mooi mogelijk uit de verf te laten komen. Hun honden staan wijd en zijn bekend om hun werklust, de verschillende (ras)kippen scoren hoge cijfers bij keuringen en ook hun cavia’s behoren tijdens keuringen al bij de besten van het land.