Struinen over het landgoed
Op de vraag hoe de heren betrokken zijn geraakt bij Beekzicht komen de herinneringen zichtbaar op het netvlies van Willem de Beaufort. “Al sinds mijn geboorte op 20 maart 1945 ben ik veel te vinden op het landgoed. Als kleinkind bij mijn grootvader Lodewijk Hendrik Nicolaas Bosch Ridder van Rosenthal op de bok van de melkwagen en later als puber eindeloos struinend door de Appense bossen of over de landerijen op de klei. Na het overlijden van Oom Louis (Louis Bosch van Rosenthal, eigenaar Beekzicht vanaf 1953) in 2004, mocht ik het beheer aansturen van Landgoed Beekzicht BV, in de rol van commissaris. Dat heb ik met veel plezier en enthousiasme gedaan tot 1 januari van dit jaar. Mijn bestuurlijke carrière heb ik afgesloten, maar mijn betrokkenheid blijft!” Voor Chris Kalden is de weg naar Beekzicht anders verlopen. Hij werd, zoals hij het noemt, binnengehaald door Willem vanwege zijn ervaring met beheer van terreinen als oud-directeur van Staatbosbeheer. “Ik heb die ervaring goed kunnen benutten, maar ik ben vooral bezig geweest met de organisatie rond Beekzicht. Met het scheppen van heldere verantwoordelijkheden en verhoudingen en met het vergroten van de groep betrokkenen. En dat is aardig gelukt. Willem en ik zijn daar steeds samen in opgetrokken, omdat we een gedeeld toekomstbeeld hadden.”

Toekomstbestendig en gedragen landgoed creëren
Dit toekomstbeeld bestond voor beide heren uit de instandhouding van Beekzicht als Landgoed voor toekomstige generaties. Naast doelen op het gebied van financiële gezondheid en een transparante organisatie noemen zij het belang van ‘de luiken open’. “Hiermee bedoelen we dat we de sociaal culturele betekenis van het landgoed voor de streek wilden versterken. Concreet gezegd: een fijne groep vrijwilligers, toeristen die de weg naar ons landgoed weten te vinden én activiteiten ondernemen met het dorp, denk aan het jaarlijkse concert in Park Beekzicht in samenwerking met de Voorster Fanfare. Voor ons beiden is deze maatschappelijke verbinding een vanzelfsprekendheid”, aldus Chris. Willem voegt daaraan toe: “We mogen best trots zijn op ons florerende landgoed en actieve Stichting. En vooral op de betrokkenheid van de mensen; pachters, vrijwilligers, buren, bestuurders, familie en belangstellenden. Tot slot de kerstboom van het landgoed voor het dorp bij de supermarkt. Wat wil je nog meer?”

Beekzicht over 30 jaar?
Op de vraag wat de afgezwaaide bestuurders hun opvolgers mee willen geven lopen hun adviezen niet ver uiteen. “Kijk vooruit en haast je langzaam” is het advies van Chris. “Daarmee bedoel ik dat een landgoed beheren een kwestie is van een lange adem, visie en geduld zijn belangrijk. Zorg er verder voor dat de medewerkers goed hun werk kunnen doen. En let vooral op blijvende goede verhoudingen tussen al die groepen en individuen die zich om uiteenlopende redenen betrokken voelen bij Beekzicht.” Willem de Beaufort vult aan: “Landgoedbeheer is prachtig, zeker met zoveel betrokkenen. Voorkom gedoe en werk aan toegesneden betrokkenheid van allemaal. En realiseer je dat het landgoed niet van jou is. Jij bent ván het landgoed, enkel een passant die het landgoed een zetje geeft naar de toekomst.” Verder legt Willem het accent van zijn advies op het zien van kansen die veranderingen in de samenleving bieden. “Dus denk na over wat het landgoed nu aan de samenleving kan bieden en wat je denkt dat het landgoed over tig jaar kan bieden. Als dan de kans voorbij komt kun je snel reageren, want je hebt er over nagedacht en er in je plannen al rekening mee gehouden. Wij hebben er alle vertrouwen in dat onze opvolgers in deze filosofie landgoed Beekzicht verder vorm geven.”