Twello- Damherten worden in Nederland ook als huisdieren gehouden. Het zijn prachtige dieren, maar ze zo tam krijgen als bijvoorbeeld een paard of sommige schapen, lukt niet. Het zijn eigenlijk nog gewoon wilde dieren die wel aardig aan mensen kunnen wennen. Zo komen ze naar je toe met voeren en kan je sommigen soms zelfs aaien. Maar als er iets bijzonders staat te gebeuren, dan vluchten ze en zijn ze niet zonder hulpmiddelen in handen te krijgen. Ze in een hoekje drijven zoals bijvoorbeeld met schapen om ze dan te pakken kan niet; veel te gevaarlijk.
Bij een weitje in Beemte was het toch nodig de leider van een kudde damherten in handen te krijgen. De bok liep namelijk bij een heel stel hindes en de eigenaren vonden het niet meer wenselijk in het voorjaar nog meer kalfjes te krijgen. De prachtige Rudolf verkopen was geen optie, dus moest er een andere oplossing komen. Omdat herten elk jaar hun gewei afgooien en er vervolgens weer een nieuwe groeit, worden de bokken in de loop van de jaren steeds mooier. Dit wisselen van het gewei en het opnieuw ervan aangroeien, gebeurt onder invloed van testosteron. Castreren van bokken heeft daarom als gevolg dat na het afstoten, er geen mooi gewei weer terug groeit. Ook dit zou eigenlijk zonde zijn van onze trotse Rudolf.
Om deze reden had de eigenaar een andere oplossing bedacht. Rudolf moest namelijk gesteriliseerd worden, in plaats van gecastreerd. In tegenstelling tot het castreren, blijven bij deze optie de testis namelijk gewoon aanwezig, maar is bevruchting door de onderbreking van de zaadleiders, niet langer meer mogelijk. Geen nieuwe aanwas in het voorjaar dan meer.
Behalve de normale operatiespullen, hadden we nu ook een verdovingsgeweer nodig. Hiermee kunnen we heel precies van enkele tientallen meters een dier in de spier raken met een pijltje met verdovingsmiddel.
Het schot was meteen raak en de cocktail van spierverslappers en een slaapmiddel, zorgde ervoor dat deze prachtige bok na een paar minuten ging liggen. Uit ervaring wisten we dat dit nog niet het moment was om er enthousiast op af te rennen. Loop je er namelijk wel te vroeg op af, dan kan hij weer opstaan en in paniek raken. Door deze stress komt adrenaline vrij wat het narcosemiddel tegen gaat werken en waardoor het opereren vervolgens niet meer mogelijk is.
Het wachten werd beloond en even later lag het 150 kg wegende dier op de tafel die we het land in hadden getild. De hindes keken in de verte toe hoe hun Rudolf op deze warme najaarsdag zijn vruchtbaarheid, maar gelukkig niet zijn mannelijke karaktereigenschappen en uiterlijk, verloor.
Na de operatie gaf ik hem een anti-narcosemiddel en wat antibioticum en was hij weer goed hersteld om de komende bronstperiode flink te gaan burlen en dekken.
Het zou Rudolf een worst wezen dat dit dekken toch echt geen kalfjes meer tot gevolg zal gaan hebben.
woensdag 1 december 2021
