Een tijd geleden ontmoette ik een bekende, iets jonger dan ik. We bespraken de gevolgen van de corona- afstand en zo-. ‘Goh,’ zei ik, het zal moeilijk zijn voor mensen die verliefd op elkaar raken. Hoe zou dat dan gaan.’ Waarop mijn kennis antwoordde: ’Maar daar hebben wij toch geen last van’. Ik keek ervan op.

‘Nou nee, last heb ik er niet van. Last en lust. Het is maar een letter verschil. Maar als je het uitspreekt klinkt ’last’ zwaarder dan het woord ‘lust’. We lachten naar elkaar en wensten elkaar een mooie dag.

Thuis gekomen nam ik het boekje ‘Gelukkig ouder worden’ van Anselm Grün uit de kast. Deze benedictijner monnik is een van meest gelezen filosofen van het dagelijks leven.

Ik citeer: ‘Veel oudere menen beleven erotiek en seksualiteit ook op hogere leeftijd nog op hartstochtelijke wijze en ze genieten ervan. We moeten af van de idee dat de seksualiteit bij het ouder worden helemaal verdwijnt. Erotiek en seksualiteit zijn ook op hogere leeftijd een belangrijke bron van levenslust. De verdringing van de seksualiteit en het voorwenden alsof die er niet zou zijn, zoals dat in veel kerkelijke kringen voorkomt, heeft velen het plezier van de erotiek ontnomen. Het is dan ook van belang om opnieuw na te denken over erotiek en seksualiteit in de ouderdom’. Aldus Anselm Grün. En dan gaat het niet alleen tussen man en vrouw, zeg ik er maar gelijk bij.

Hier ligt een mooie taak voor de bond van ouderen om er eens een discussie middag aan te wijden.

Ik heb twee orchideeën op mijn vensterbank, een mooie witte en een deftige roze. Ze bloeien naar hartenlust. Na verloop van tijd houden ze het voor gezien en laten hun bloemen vallen. Ik laat ze even bijkomen en dan, opeens, een knopje en nog een en daar nog een. De orchidee komt tot leven en bloeit weer.

(Wiel Palmen. Reageren? Palme060@gmail.com)