Vanaf haar prille jeugd in ‘s-Heerenbroek heeft ze altijd koers gezet om juf te worden. Aanvankelijk wilde ze het liefst handwerkjuf worden, want dan kon ze de hele dag met lapjes en draadjes bezig zijn. Haar poppen hadden dan ook een uitgebreide garderobe. Maar gaandeweg veranderde dat plan in ‘gewoon juf’ worden. Na de middelbare school was het voor haar niet meer dan logisch om voor het onderwijs te kiezen. Na haar opleiding aan de Pedagogische Academie in Zwolle kon ze in 1976 aan de slag als juf op een school in Wilnis (Utr.). Na drie jaar kreeg ze een baan op een tweemansschool in het dorpje Veessen. Op de hele school zaten slechts 25 kinderen, waarvan 16 in haar klas 1, 2 en 3. Ze haalde in die tijd een extra onderwijsakte: akte U (vrouwelijke handwerken!). Toen ze na 11 jaar de school verliet, had ze 26 leerlingen in haar groep, die toen groep 3, 4 en 5 heetten.

Ze verruilde het kleine schooltje voor De Wingerd. Ze had de vacature gezien waarin een vakleerkracht textiele werkvormen werd gevraagd, die tevens de ambulante uren voor de almaar toenemende taken van de directeur wilde invullen én de ADV-uren van de oudere collega’s.

Na een paar jaar werd ze door de directeur gevraagd om intern begeleider te worden. Ze begon met één multomap met aantekeningen en dossierdocumenten voor de hele school. (Tegenwoordig is er een hele dossierkast en is er ook nog een omvangrijk digitaal leerlingvolgsysteem). Marry vond al vrij snel dat haar kennis over leer- en gedragsproblemen niet voldoende was om collega’s advies over de aanpak te geven. Daarom ging ze de opleiding Remedial Teacher volgen. Ze merkte ook dat ze de opgedane kennis graag zelf in de praktijk wilde brengen, omdat dat in een volle klas met kinderen heel lastig te realiseren is. Dat is gelukt. Ze kreeg de kans om dyslectische leerlingen te begeleiden op 4 scholen van de stichting waar ook De Wingerd onder valt. Voor deze leerlingen is er sinds een aantal jaren een goed vangnet. Marry kreeg steeds vaker vragen van collega’s over ernstige rekenproblemen. Daar heeft ze zich vervolgens in gespecialiseerd. Samen met de leerkracht, en vaak ook de ouders, wordt de begeleiding opgezet en ingevuld.

Tegelijkertijd was er op De Wingerd behoefte aan uitdagende leerstof voor leerlingen die zich voor het reguliere schoolprogramma nooit hoefden in te spannen en dan in het voortgezet onderwijs strandden; ze hadden niet geleerd hoe ze moesten leren. Zo heeft ze ruim 20 jaar voor deze leerlingen onderwerpen en projecten bedacht, waarbij de kinderen moesten ‘leren leren’, leren denken, en leren leven met het feit dat niet iedereen zo in elkaar zit.

Op de vraag hoe ze de huidige werkdruk in het onderwijs de laatste jaren heeft ervaren, is het antwoord duidelijk. Nu ze voor het afscheid staat, benijdt ze de collega’s bepaald niet. Het onderwijsprogramma is al overvol, en nu wordt er van de leerkrachten gevraagd om zo veel mogelijk van de tijdens de lockdown opgelopen onderwijsachterstanden weg te werken.

De positief ingestelde Marry kijkt met voldoening terug op een mooie onderwijscarrière, die haar leven op tal van manieren heeft verrijkt. Ze gaat zich echter niet vervelen. Marry: “Ik kijk uit naar een nieuwe levensfase die weer nieuwe kansen biedt. Een ervan is het maken van kleertjes voor premature baby’s. Voor deze vaak heel kleine kindjes is er in de reguliere winkels vrijwel niets te vinden. De kwetsbare baby’s, vaak aan allerlei slangetjes, moeten kleertjes hebben die als een soort envelopje eromheen gevouwen kunnen worden.” En zo is ze weer terug bij wat ze als kind al heel graag deed. Ook wil ze zich als taalmaatje inzetten voor nieuwkomers die het Nederlands willen leren. En ze is met een groepje bezig om een jubileumboek te maken en een grote reünie te organiseren voor de 100-jarige school.*

De dagen zullen zich snel weer vullen, maar één ding is zeker: ze gaat de kinderen van De Wingerd absoluut missen!

* De Wingerd bestond in 2020 100 jaar. Helaas konden de geplande festiviteiten nog niet doorgaan. Ze hopen in 2022 alsnog dit eeuwfeest te vieren met o.a. een grote reünie in het voorjaar. De reüniecommissie is naarstig op zoek naar namen en contactgegevens van oud-leerlingen. Zij kunnen zich nu al melden bij reuniedewingerd@pcbovoorst.nl. Dan worden ze op de hoogte gehouden van datum en tijd.