Het is gezelligheid alom op de zaterdagochtend in de molen van Terwolde. Molenaars en vrijwilligers zitten aan de koffie met de bekende Terwoldse kruidkoek. We hebben bewust afgesproken bij ‘de voordeur van Terwolde’ want het is een van de plekken waar Lucia met enige regelmaat is te vinden.

Zaterdag 8 juni verkoop Terwolde
De komende week is het extra druk in de molen, want er moeten 250 pakketjes worden gemaakt om zaterdag 8 juni huis aan huis in het dorp te verkopen. De opbrengst van de pakketjes à 10 euro is hard nodig voor de plannen die er liggen om de functionaliteit van het molenterrein verder uit te breiden. Een prachtige molenschuur naast de molen is het plan, waardoor er meer ruimte komt voor de gasten, de verkoop van producten als ook de opslag van grondstoffen en materialen.

De Gulden Keeper
We blikken terug naar afgelopen woensdagavond. “Het was de eerste keer dat we als bestuur een etentje hadden” aldus Jurgen Pijpker, voorzitter van Stichting Tamara en tevens bestuurslid van ‘Vrienden van de molen’. Hij is voor de gelegenheid ook even aangeschoven.

De 29e mei, de datum waarop Tamara verongelukte, is voor Lucia, haar man Rik en zoon Dennis altijd de dag waarop familie en vrienden aanwaaien. Maar afgelopen woensdag bleef het akelig stil in huize Kiesbrink. “Iedereen was bang zich te verspreken en dus kwamen ze niet” legt Jurgen uit. Totdat ’s avonds de familie alsnog op visite kwam bij brasserie Kriebelz.

Toen ook de burgemeester verscheen, vielen de kwartjes al dacht Lucia niet aan de Gulden Keper maar meer ‘iets’ voor de 10-jarige stichting. Gezien hetgeen zij heeft aangejaagd in de afgelopen tien jaren, is de gemeentelijke onderscheiding een passende kroon op het werk van Lucia en de vele vrijwilligers.

Stichting Tamara
Exact een jaar na het overlijden van dochter en zusje Tamara, op 29 mei 2014, werd Stichting Tamara opgericht. Lucia: “Ik moet bezig zijn, ik ben een doener en net als Tamara staan we als gezin heel sociaal in het leven. Je kunt stilzitten maar voor mij was het de kracht om bezig te zijn, maar dan wel met iets moois want daar haalde ik zóveel kracht uit.”

‘Het verdriet heeft mensen samengebracht’
Jurgen: “Als vrienden zeiden we toen dat we een stichting wilden oprichten. Dan kan Lucia haar dingen blijven doen en regelen wij alles er omheen.” Lucia vervolgt: “De stichting begon zó te bloeien en kreeg veel donaties, ontving heel veel steun en we deden het met z’n allen. Ik zei destijds tijdens de ronde van Terwolde ook tegen de deelnemers ‘iedereen heeft z’n eigen rugzakje, maar van elkaar weten we niet wat.’ Dan is het toch mooi om die mensen samen te brengen? Dat geeft een kick, het is mooi om krachten te bundelen. Het verdriet heeft mensen samengebracht en er zijn zóveel mooie dingen, ondanks het verdriet.”

‘Ik wilde haar krachten en positiviteit voortzetten’
Het plotselinge overlijden van haar dochter Tamara heeft ook veel impact op de gemeenschap. Tijdens de dag van de condoleance staat er op de Dorpsstraat een urenlange rij mensen om een laatste eer te bewijzen aan Tamara en gezin en familie een hart onder de riem te steken. “Al die mensen komen niet wanneer je zelf niet middenin die gemeenschap staat” aldus Lucia.

“Tamara had zoveel moois gedaan, zoals ook in Uganda. Daarin wilde ik haar na haar overlijden steunen, ik wilde haar krachten en positiviteit voortzetten. Tamara was heel sociaal, dat zat in haar genen, net zoals dat in die van ons gezin. Mensen helpen en je krijgt er zoveel voor terug, dat het me eigenlijk ook gesteund heeft. Die vele mooie geven ook weer warmte en vreugde.”

Lucia vervolgt: “Wat je geeft krijg je terug, dat is écht zo. Je krijgt zóveel liefde maar het is de kunst om die liefde óók weer terug te geven. Als je dat kan, heb je fijne mensen om je heen. Dat is wel waarom ik, mijn man Rik en zoon Dennis er staan. Het is wat je op de been heeft gehouden.”

Bloemenhart
De ronde van Terwolde, mantelzorgontbijtjes, schilderactiviteiten, bloembakken op de begraafplaats, het ondersteunen van het AOC-Uganda project, het opstarten van de activiteiten rondom de molen na de herbouw. Zomaar een greep uit de vele acties waarbij Lucia aan het roer stond en staat.

Jurgen: “Lucia is de leading woman en geeft aan of een actie een go of een no go krijgt.” Lucia: “Als ik mij er heel ongelukkig bij voel, doet mij dat alleen maar verdriet.” Ze staat dus in positieve zin aan het roer, waarbij de stichting een aanhoudend kloppend hart is. Daarvoor staat het bloemenhart symbool en wordt uitgereikt aan iemand die een hart onder de riem kan gebruiken. “Aan de ontvanger wordt dan gevraagd om iemand anders op te geven die het ook verdiend. Wij weten dus ook niet wie dat dan is, het gaat buiten ons om” legt voorzitter Jurgen uit.

De Wondertelefoon
Tot slot; wat is de volgende actie van stichting Tamara? Lucia: “We hebben telefoons laten maken voor dementerende ouderen, dat heet de Wondertelefoon. Een ouderwetse telefoon met een draaischijf en wanneer je draait kun je liedjes van vroeger beluisteren. Die telefoons gaan we in de gemeente Voorst uitdelen. Het geld daarvoor is afkomstig van het schoolproject in Terwolde waarbij kinderen aangaven dat ze het geld graag wilden besteden aan de ouderen.”