Oud is goud

Ouderen bezitten kennis die het volk nodig heeft om te kunnen leven zoals hoort Een mooie zin om de nieuwe rubriek ‘Oud is goud’ Voorster Nieuws binnen te loodsen. Elke maand mag ik van de directie van ons lijfblad een bijdrage leveren

Waarom weer een column in deze krant en nog wel over de Ouden, toch bezig met zich voor te bereiden op de laatste scene, voordat onverbiddelijk het doek valt?

Dat komt omdat ik vorig jaar in Nepal van een berghelling viel en de pees boven de knie scheurde. Daarnaast ontwikkelde zich aan mijn rechtervoet een artrose die met dat andere been mij in een wankel evenwicht bracht. Opeens, zomaar, pats boem, vertelde mijn huisarts .mij dat ik nu toch echt tot het College der Ouderen was toegetreden. Met mijn tweeëntachtig jaar heb ik mij verzet tegen de ouderdom. ‘Ik heb moeite met oud worden’, bekende ik. Hij op zijn beurt: ‘Worden? Je bent het al jaren.’

Ik geeft dus dat de ouderdom vaste voet bij mij heeft gekregen. Maar dan! Ik was niet zo bezig met dat ouderdomsproces. Maar na dat voorval en de daarop volgende operatie en tweemaal een trombose begin je op alles te letten. Moet je wel eens twee keer per nacht plassen? Je denkt dat je prostaatkanker hebt. Herken je niet direct iemand op straat?

En: floep! Ik heb vast staar’. Laat het niet gebeuren dat je een naam vergeet of dat een woord zich niet laat vinden! Je googelt naar de symptomen die horen bij opkomende dementie.

Ik kan er nog wel een paar van deze mankement opsommen. Deze komen beslist nog aan de orde, maar dan als het enigszins kan, in positieve zin.

Want door dat voorval in de bergen van Nepal met als gevolg dat wankel evenwicht heb ik besloten om oud te zijn.

In deze maandelijkse column zal ik proberen om zolang het mij gegeven is (áls God ’t belieft’ zei mijn grootmoeder dan in het Brunssums) het leven van een oude man, senior, en nooit bejaarde, beschrijven. En zeker zal ik het hebben over de zegeningen van het ouder worden. Om alvast iets te noemen: je geluk curve stijgt bij het ouder worden. En wat denk je over de opbloei van je seksleven. Prof. Marcel Olde Rikkert van het Radboud Ziekenhuis in Nijmegen zei: “Je hebt als ouder de keuze: maak je van je oude dag een woestijn of een oase?”. We kunnen dus kiezen. Wij, ouderen, bezitten de kennis om te kunnen leven zoals het hoort. Of niet?

Wiel Palmen pale060@gmail.com

woensdag 20 november 2019

Deel dit bericht